Oud-Katholieke Kerk: verschil tussen versies

In [[1723]] koos het [[Aartsbisdom Utrecht (oudkatholieke Kerk)|Utrechtse]] [[kapittel]] een nieuwe bisschop, [[Cornelius Steenoven]], zonder bevestiging te vragen van Rome. Hij werd gewijd door een Franse [[christelijke zending|missie]][[bisschop]] op weg naar [[Libanon]], [[Dominique Varlet]]. De door hem gewijde aartsbisschop was de eerste [[schisma]]tieke, van Rome afgescheiden, bisschop van de Oudkatholieke Kerk. Een groot gedeelte van de Nederlandse [[Rooms-Katholieke Kerk|katholieke geestelijken]] - met name in [[Holland]] en [[Utrecht (provincie)|Utrecht]] - sloot zich bij hem aan; zij noemden zich de ''Roomsch Katholieke Kerk van de Oud-Bisschoppelijke Clerezie''. Een meerderheid van de gelovigen bleef, na enige jaren van verwarring, trouw aan [[Heilige Stoel|Rome]] en de pauselijk bevestigde kerkbestuurders. In de volgende eeuwen hebben veel afgescheiden katholieken door hermissionering zich weer direct met Rome verbonden. De Paus namelijk had Nederland tot missiegebied verklaard en vooral [[jezuïeten]] de opdracht gegeven alle katholieken te bewegen zich weer onder het directe gezag van Rome te plaatsen. Het duurde echter tot 1853 eer zich de "nieuwe" Rooms-Katholieke Kerk in Nederland weer kon herorganiseren in [[Bisdom (Rooms-Katholieke Kerk)|bisdommen]] en er weer bisschoppen op de zetels konden plaatsnemen. De ''Roomsch Katholieke Kerk van de Oud-Bisschoppelijke Clerezie'' heeft sinds de wijding van Steenoven echter geen vacante zetel gehad. Het bisschoppelijk herstel van 1853 zoals de Rooms-Katholieke Kerk het noemt heeft dus gezorgd dat er naast de reeds aanwezige aartsbisschop van Utrecht een tweede aartsbisschop zijn zetel in Utrecht kreeg.

 

 

==Unie van Utrecht==