Paracetamol: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
MasterDrummer (overleg | bijdragen)
k germanisme
Regel 43:
Paracetamol werd voor het eerst in 1878 door [[Harmon Northrop Morse]] gesynthetiseerd en in 1893 voor de eerste keer in de geneeskunde gebruikt door [[Josef von Mering]].<ref>{{Citeer journal | title = Ueber eine neue Darstellungsmethode der Acetylamidophenole | pages = 232–233 | author = Morse HN | year = 1878 | month = Januar–Juni | doi = 10.1002/cber.18780110151 | journal = Berichte der deutschen chemischen Gesellschaft | volume = 11 | issue = 1 | language = en}}</ref><ref>{{de}}Von Mering J. (1893). Beiträge zur Kenntnis der Antipyretica. ''Ther Monatsch.'' 7:577–587.</ref> Al vrij snel daarna raakte paracetamol uit de gratie vanwege een bizarre bijwerking: sommige gebruikers kregen een blauwe huidskleur na gebruik, waarschijnlijk als gevolg van contaminatie met een ander middel. Toen in de jaren veertig van de twintigste eeuw ontdekt werd dat paracetamol koortsverlagend en pijnstillend werkte, nam de populariteit weer toe.
 
De grootste stijging in populariteit ontstond toen in de jaren zestig er zorgbezorgdheid ontstond over de lange-termijneffecten van aspirine en andere NSAID-pijnstillers. Men ontdekte toen dat paracetamol de actieve [[metaboliet]] is van [[acetanilide]]. Acetanilide werd in 1886 geïntroduceerd, maar bleek te toxisch. Men ging op zoek naar minder giftige alternatieven die qua chemische structuur sterk op acetanilide leken; één daarvan was paracetamol.<ref name="Insel 1990">{{en}}{{Aut|Insel PA}}. Analgesic, antipyretics and anti-inflammatory agents: drugs employed in treatment of rheumatic arthritis and gout., in {{Citeer boek | author or authors = Goodman LS, Gilman AG (red.) | date = 1990 | title = The Pharmacological Basis of Therapeutics 8th edition | publisher = Mcgraw-Hill | accessdate = 2008-07-07 | pages = 695-697 | language = en | doi = 10.1016/0165-6147(90)90055-D | ISBN = 978-0080402963}}</ref>
 
== Preparaten ==