Neoclassicistische architectuur: verschil tussen versies

In de Verenigde Staten was het de Engelsman [[Benjamin Henry Latrobe]] die er de neoklassieke beeldtaal introduceerde. Samen met [[William Thornton (architect)|William Thornton]] en anderen ontwierp hij het [[Capitool (Washington D.C.)|Capitool]] in [[Washington D.C.]]. De vooral in [[Philadelphia (Pennsylvania)|Philadelphia]] werkzame architect [[William Strickland]] wordt eveneens gezien als een van de 'founding fathers' van de ''Greek revival style'' in de Verenigde Staten. De Amerikaanse president [[Thomas Jefferson]] was na zijn twee ambtstermijnen een van de oprichters van de [[Universiteit van Virginia]], waarvoor hij ook de gebouwen tekende in [[Palladianisme|Palladianistische stijl]]. Ook het ontwerp van zijn woonhuis [[Monticello (landgoed)|Monticello]] en het [[Capitool van Virginia]] was van zijn eigen hand. Zowel de [[Jeffersoniaanse architectuur]] als de strengere [[federale stijl]] bleven in Amerika tot ver in de 20e eeuw populair bij de bouw van onder andere regeringsgebouwen (in vrijwel alle statenhoofdsteden) en landhuizen (vooral in de [[Zuidelijke Verenigde Staten]]). Enkele late uitingen van Amerikaans neoclassicisme zijn de [[New York Public Library]] (1897-1911) en de New York Historical Society (1908) in [[New York (stad)|New York]], en het [[Lincoln Memorial]] (1923), de [[National Gallery of Art]] (1937) en het [[Jefferson Memorial]] (1938) in Washington D.C.