Geofictie: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→‎Voorbeelden: Spelfout gecorrigeerd
Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele app
Regel 14:
Een van de bekendste fictieve werelden is de wereld van [[Midden-aarde]] van [[J.R.R. Tolkien]], zoals hij deze beschreef in zijn boeken ''[[De Hobbit]]'' en ''[[In de ban van de ring]]''. Tolkien werkte niet alleen de talen en mythologie van zijn wereld uit, maar vervaardigde ook, soms zeer gedetailleerde, kaarten. Ook de boekseries ''[[Duin (boek)|Dune]]'' van [[Frank Herbert]] en ''[[Het Transgalactisch liftershandboek|The Hitchhiker's Guide to the Galaxy]]'' van [[Douglas Adams]] bevatten veel verzonnen planeten en werelden.
 
Tolkien en Adams werdwerden bekend met een zeer fantastische geofictie, waarin buitennatuurlijke wezens een belangrijke rol hadden. Niet alle geofictici zouden aldus te werk gaan; voor velen blijft het wetenschappelijke, 'realistische' karakter een hoofdrol spelen. De Nederlander Rolandt Tweehuysen is zo bekend geworden met zijn boeken en lezingen over [[Spokanië]], een fictief land dat echt zou kúnnen bestaan en waar zelfs hele reisgidsen voor geschreven zijn.
 
Geofictie kan ook gebruikt worden om de bestaande wereld te parodiëren. Bekend zijn in dit subgenre de verhalen van [[Jonathan Swift]] en [[Terry Pratchett]]. Ook [[utopie]]ën en [[dystopie]]ën als in de werken van [[Thomas More]], [[George Orwell]] en [[Ferdinand Bordewijk]] (''[[Blokken (boek)|Blokken]]'') kunnen gezien worden als geofictie. Recentere voorbeelden zijn de humoristische reisgidsen over de bedachte landen [[Molvanië: een land gevrijwaard van moderne tandheelkunde|Molvanië]], [[Phaic Tan: een zonnesteek voor een prikkie|Phaic Tan]] en [[San Sombrèro]] die elk een parodie zijn op een bepaald (sub)continent op aarde.