Al-Ma'moen: verschil tussen versies

▲'''Abu Jafar al-Ma'mun ibn Harun''' (ook geschreven als '''Almanon en el-Mâmoûn''') ([[786]] – [[10 oktober]], [[833]]) (المأمون) was [[kalief]] uit de dynastie van de [[Abbasiden]]. Hij regeerde van 813 tot zijn dood in 833 over de [[islamitische wereld]]. Al-Ma'mun was een van de twee zoons van de legendarische kalief [[Haroen ar-Rashid]]. Al-Ma'mun was de tweede zoon en niet de aangewezen troonopvolger. Al-Ma'mun vond dat hij meer recht had op de troon en bevocht zijn broer [[Al-Amin]], het begin van de vierde [[Fitna (islam)|fitna]] (809-827).

▲In die periode krijgen opstandige provincies de kans om eigen [[Emiraat|emiraten]] op te richten, zoals : het [[emiraat Kreta]] (824) en het [[emiraat Sicilië]] (827).

▲Tijdens het [[Beleg van Constantinopel 821-822]] stond hij aan de zijde van [[Thomas de Slaviër]]. (zie [[Michaël II Psellos]]).

▲Al-Ma'mun was een [[humanist]] en patroon van wetenschappen. Al-Ma'mun meende dat men de waarheid van God moest zoeken door zijn verstand open te stellen voor de kracht der rede.

▲Toen Al-Ma'mun de Byzantijnse keizer versloeg in een veldslag zou één van de vredesvoorwaarden een kopie van de beroemde [[Almagest]] van [[Claudius Ptolemaeus]] geweest zijn.

▲Al-Ma'mun bezocht Egypte in het jaar 832, bijna twee jaar voor zijn dood. Hij gaf zijn soldaten opdracht om de grote piramide van Giza (de piramide van Cheops) af te breken{{Bron?||2016|06|17}}, omdat hij dacht er verborgen kostbaarheden in aan te zullen treffen. Het bouwwerk (van 2,3 miljoen enorme blokken kalksteen) was ruim 3000 jaar oud. Toen de afbraak na maanden nog geen zichtbaar resultaat had, is het werk stilgelegd.