Heerweg (Romeinse Rijk): verschil tussen versies

===Romeinse tijd===

De heirbanen waren de eerste verharde wegen. Ze werden meestal aangelegd door de Romeinse soldaten, op systematische wijze: aan weerszijden werd een greppel (''[[talud]]'') gegraven en met de vrijgekomen aarde werd het wegoppervlak (''[[agger (bouwwerk)|agger]]'') opgehoogd. Daarop kwam de [[fundering]] van grote stenen en enkele lagen van grind en zand. Het wegdek bestond uit platte kasseien. In moerassige gebieden werd de ''agger'' omsloten door boomstammen en takken, zodat de weg niet zou verzakken. Hier werden grind en stenen niet gebruikt, omdat ze moeilijk aan te voeren waren en ze de druk op het hout vergrootten.

 

De belangrijkste weg in het noorden van het Romeinse Rijk was de ''[[Via Belgica]]'', die [[het Kanaal]] met de [[Rijn]] verbond. Waarschijnlijk volgden de ingenieurs een bestaand pad, dat dus al gebruikt werd door de [[Kelten]]. Later gingen grote gedeelten van deze weg bekendstaan als [[Chaussée Brunehaut]], ter verwijzing naar de restauratiewerken aan de heirbanen in opdracht van de [[Visigoten|Visigotische]] koningin [[Brunhilde]] van [[Austrasië]] en [[koninkrijk Bourgondië|Bourgondië]].