Arabisch Legioen: verschil tussen versies

Van de Arabische troepen die tijdens de [[Arabisch-Israëlische Oorlog van 1948]] opereerden was het Arabisch Legioen het meest succesvol. Dwz het wist haar doel, het veiligstellen voor Jordanië van de Westelijke Jordaanoever ( in het verdelingsplan bedoeld voor een Palestijns-arabische staat) en Jeruzalem (bedoeld als internationale zone) te halen. Van januari 1948 tot het einde van het Britse [[Mandaatgebied Palestina|mandaat over Palestina]] greep het niet in toen zionistische milities reeds een kwart miljoen Palestijnen hadden doen vluchten <ref> The ethnic cleansing of Palestine, Ilan Pappé,One World, Oxford, England, p.119, ISBN-13:978-1-85168-467-0 </ref> , maar direct na de [[Israëlische onafhankelijkheidsverklaring|onafhankelijkheidsverklaring]] van [[Israël (hoofdbetekenis)|Israël]] trok het Arabisch Legioen Palestina binnen, nog altijd onder leiding van Britse officieren. Bij [[Latrun]] blokkeerde het legioen de toegangsweg tot Jeruzalem. Zij waren in mei [[1948]] betrokken bij de gevechten om de Joodse nederzetting [[Kfar Etzion]] die leidden tot een [[Bloedbad van Kfar Etzion|bloedbad]] onder de bewoners. Op [[28 mei]] 1948 werd de [[Joodse kwartier (Jeruzalem)|Joodse wijk]] van [[Oost-Jeruzalem]] veroverd, waarna de bewoners verdreven werden en de synagogen verwoest werden. Gedurende de oorlog bezette Jordanië de [[Westelijke Jordaanoever]], waarover emir Abdoellah en de Joodse leiding in het geheim een overeenkomst hadden gesloten. De Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem werden door Transjordanië in 1950 geannexeerd, waarna het land verder gingverderging als ''Jordanië''.