Arthur Koestler: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Kleine taalcorrecties: jaren 1950 werd jaren vijftig, Koestler zijn belangrijkste werd Koestler's belangrijkste.
Labels: Visuele tekstverwerker Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website
Regel 9:
Op 1 april 1926 brak hij zijn studie af en vertrok naar [[Mandaatgebied Palestina|Palestina]] waar hij een tijd in een [[kibboets]] werkte. Vanuit [[Mandaatgebied Palestina|Palestina]] berichtte hij voor de Berlijnse Ullstein Verlag. In [[Haifa]] richtte hij het Hebreeuwse weekblad Zafon op evenals de liga voor burgerrechten Schutenu die juridische steun bood aan de Joden. Hij kreeg een positie als correspondent voor het Midden-Oosten bij de Berlijnse uitgeverij Ullstein Verlag. In 1931 werd hij naar Berlijn gehaald als wetenschappelijk redacteur en adviseur voor Ullstein. Datzelfde jaar koos de uitgeverij hem uit voor een poolvlucht met de ''[[LZ127 Graf Zeppelin|Graf Zeppelin]]'' als enige journalist aan boord. Zijn live verslaggeving en zijn daaropvolgende artikelen en lezingen door Europa bezorgden hem veel erkenning. Eveneens in 1931 werd hij lid van de [[Kommunistische Partei Deutschlands]]. Hij nam deel aan de [[Spaanse Burgeroorlog]] om de rechtse [[Falangisten]] te bestrijden, maar hij werd gevangengenomen door de troepen van [[Francisco Franco|Franco]]. Hij werd als spion ter dood veroordeeld en weer vrijgelaten in ruil voor de vrijlating van een Spaanse gevangene. Ontgoocheld door de [[Grote Zuivering|zuiveringsprocessen]] onder [[Stalin]] keerde hij zich in 1937-1938 af van het communisme en verliet hij de communistische partij. Aan het begin van de [[Koude Oorlog]] steunde hij de anticommunistische propaganda van de Britse inlichtingendiensten.
 
In 1940 publiceerde hij het Engelstalige ''Darkness at Noon'', zijn meest spraakmakende roman, met een anti-[[totalitair]]e en vooral anticommunistische strekking, waarmee hij internationale bekendheid verwierf. ''Darkness at Noon'' was één van de meest invloedrijke anti-[[Sovjet]]boeken ooit. De invloed op communisten en hun aanhangers was aanzienlijk. Geoffrey Wheatcroft stelde dat Koestler zijn's belangrijkste boeken de vijf waren die hij nog voor zijn veertigste verjaardag voltooide: zijn eerste memoires en de anti-totalitaire trilogie waaronder ''Darkness at Noon''. Kort na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog werkte hij als verslaggever in [[Frankrijk]]. Hij werd door de Franse autoriteiten opgesloten in het [[concentratiekamp]] [[Le Vernet (concentratiekamp)|Le Vernet]]. In 1940 werd hij dankzij de druk van de Britse regering weer vrijgelaten. Hij meldde zich aan bij het [[Vreemdelingenlegioen]] dat hij kort daarna - zonder toestemming - verliet en hij vluchtte naar Londen. Als journalist schreef hij voor de ''News Chronicle'' en andere Engelse en Amerikaanse tijdschriften. In 1948 werd hij adviseur bij het Information Research Department van het Britse Foreign Office, dat als taak had het bestrijden van communistische propaganda in de Derde Wereld en het infiltreren van vakbonden in de westerse wereld.
 
Intussen had Koestler verschillende werken gepubliceerd en internationale bekendheid verworven. Vanaf de jaren 1950vijftig kreeg hij interesse voor [[parapsychologie]] en werd lid van de [[Society for Psychical Research]]. In de jaren 1960-1980 werd hij bekend om het begrip 'holon' (in 1967 geìntroduceerdgeïntroduceerd in zijn boek ''The Ghost in the Machine''). Dit woord bedacht hij om aan te geven dat alles in de natuur, van [[zelfstandig naamwoord|atomair]] niveau tot levende wezens, inclusief de mens en diens sociale organisatie, opgebouwd is uit delen die op hun beurt weer deel uitmaken van een groter geheel, een 'holarchie'. Deze begrippen zijn later breder bekend geworden door de uitwerking die de filosoof [[Ken Wilber]] hieraan gaf.
 
In 1976 werd bij Koestler de [[ziekte van Parkinson]] vastgesteld. Het beven van zijn handen bemoeilijkte het schrijven. Hij maakte minder overzeese excursies en bracht de zomermaanden door in zijn huis in [[Denston]]. In 1978 publiceerde hij ''Janus: A Summing Up''. Twee jaar later werd bij Koestler [[leukemie]] vastgesteld. Lopen en schrijven vergde een grote inspanning en zijn fysieke toestand verslechterde zienderogen, maar toch bleef hij schrijven. In datzelfde jaar publiceerde hij zijn boek ''Bricks to Babel''. Zijn laatste boeken ''Kaleidoscope: Essays from Drinkers of Infinity'' en ''The Heel of Achilles: Essays 1968-1973'' verschenen een jaar later, in 1981.