Menenpoort: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 19:
Sinds 1928 (uitgezonderd 1940 tot 1944)<ref>De ''[[Last Post]]''-ceremonie werd echter voortgezet in [[Surrey (South East England)|Surrey]], Engeland, op het militair kerkhof Brookwood. [http://www.amosa.org.au/schools/mhp/remembrance/THE%20MENIN%20GATE.pdf Matt Walsh, "The Menin Gate: The Last Post Ceremony"]</ref> wordt hier iedere avond, klokslag acht uur door een groep [[klaroen]]blazers van de Stedelijke Brandweer de [[Last Post]] gespeeld ''opdat we niet vergeten hoe zij voor ons streden'' (''Lest we forget ...'').
 
Op de Menenpoort staan de namen van 55
==Voorgeschiedenis==
vermiste soldaten en officieren van het Britse [[Gemenebest van Naties|Gemenebest]]. De poort werd ontworpen door [[Reginald Blomfield]] en heeft de vorm van een Romeinse [[triomfboog]]. Omdat de Menenpoort te klein bleek te zijn, werden alle Britse vermisten gesneuveld vanaf 16 augustus 1917 vermeld op het ''[[Tyne Cot Cemetery|Tyne Cot Memorial]]''. Als scheidingsdatum tussen deze twee groepen werd de nacht van de [[Slag bij Langemark]] genomen. Vermisten van [[Nieuw-Zeeland]] en [[Newfoundland]] staan op aparte memorialen. De stoffelijke overschotten van deze soldaten hebben geen bekend graf en liggen ofwel ergens verloren in de Ieperse velden, ofwel op een oorlogskerkhof rond Ieper met als vermelding op de grafsteen ''Known Unto God'' (alleen gekend bij God).
De Menenpoort staat op de plaats waar er eeuwenlang reeds een ander exemplaar stond en die verscheidene namen droeg. Aanvankelijk heette ze de Hangwaertpoort om nadien te worden verbasterd tot Antwerpenpoort. Bij de aanleg van de vesten door de [[Sébastien Le Prestre de Vauban]] in de 17de eeuw werd de poort verbouwd in de [[Dorische stijl]]. Tijdens de [[Franse Revolutie|Franse]] tijd noemde men ze de Napoleonpoort om vanaf [[1815]] als Menenpoort vernoemd te worden. In [[1862]] werd ze gesloopt en was de toegang tot de Meensestraat niet meer dan een opening van 13 meter in de [[vesting (verdedigingswerk)|vesten]]. De rijweg werd geflankeerd door twee stenen leeuwen, die tot [[1848]] bij de ingang van de [[Lakenhalle van Ieper|Lakenhalle]] hadden gestaan. Deze eeuwen oude leeuwen werden in [[1936]] door de stad Ieper geschonken aan het [[Australian War Memorial]] in [[Canberra]]. Daar sieren ze na restauratie de hoofdingang van het museum.<ref>[http://www.ww1westernfront.gov.au/menin-gate/last-post.html Het Museum in Canberra]</ref><ref>[http://inventaris.vioe.be/dibe/geheel/4032 De Inventaris van het Bouwkundig Erfgoed]</ref>
 
[[Bestand:GedenksteenMenenpoort.JPG|thumb|left|Deze gedenksteen, die opgedragen werd aan [[Willem I der Nederlanden|Koning Willem I]], werd in 1822 geplaatst boven de ingang van de Menenpoort en verving de gelijkaardige steen die opgedragen was aan [[Lodewijk XIV van Frankrijk|Lodewijk XIV]] (In feite staat de tekst van Willem I op de achterkant van de gedenksteen die opgedragen was aan Lodewijk XIV). Hij verwijst naar het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden waar vanaf 1815 de Zuidelijke Nederlanden en dus de stad "Iprensem" toe behoorden. De vestingmuren werden grondig hersteld en aangepast tussen 1814 en 1822. De Menenpoort werd eind 19de eeuw afgebroken, enkel deze gedenksteen bleef bewaard. Hij is te bezichtigen aan de Rijselpoort.]]
 
Sinds 1928 (uitgezonderd 1940 tot 1944)<ref>De ''[[Last Post]]''-ceremonie werd echter voortgezet in [[Surrey (South East England)|Surrey]], Engeland, op het militair kerkhof Brookwood. [http://www.amosa.org.au/schools/mhp/remembrance/THE%20MENIN%20GATE.pdf Matt Walsh, "The Menin Gate: The Last Post Ceremony"]</ref> wordt hier iedere avond, klokslag acht uur door een groep [[klaroen]]blazers van de Stedelijke Brandweer de [[Last Post]] gespeeld ''opdat we niet vergeten hoe zij voor ons streden'' (''Lest we forget ...'').
 
== Geschiedenis ==