Gregorius van Utrecht: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
k Volgens M. Werner, Adelsfamilien im Umkreis der frühen Karolinger, Sigmaringen, 1982, pag. 330-331, was er geen verwantschap tussen Alberik en de nazaten van Plectrudis. Alberik was een kleinzoon van Vastrada en Alberik, zoon van Adela van Pfalzel |
||
Regel 7:
Gregorius kreeg een uitstekende opvoeding aan het hof van [[Karel Martel]]. In [[721]], op ongeveer vijftienjarige leeftijd, sloot hij zich aan bij [[Bonifatius (heilige)|Bonifatius]] en werd diens naaste medewerker. Hij vergezelde hem op zijn [[Christelijke zending|missie]]reizen en ging in [[737]] met hem mee naar [[Rome (stad)|Rome]]. Hij werd rond [[750]] [[Abt (abdij)|abt]] van het [[klooster (gebouw)|klooster]] te Utrecht en hoofd van de abdijschool (de voorloper van de [[Utrechtse kathedraalschool]]), die onder zijn leiding tot grote bloei kwam.
Na de dood van [[Bonifatius (heilige)|Bonifatius]] in [[754]] nam Gregorius het bestuur van het bisdom Utrecht op zich en leidde de missionering van de [[Friezen]]. Hij werd echter nooit tot bisschop gewijd. Na zijn dood werd hij volgens de overlevering in de abdijkerk van [[Susteren]] begraven, het familieklooster van [[Plectrudis]]. Er kwam spoedig een grote verering op gang; in de [[Sint-Amelbergabasiliek]] in Susteren evenals in [[IJmuiden]] worden [[reliek]]en van hem bewaard. Ook zijn moeder Vastradis zou in Susteren begraven zijn. Gregorius werd opgevolgd door zijn neef [[Alberik I van Utrecht|Alberik]], een
==Trivia==
| |||