Slag bij de Singels: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k <<en tenslotte>> => <<en ten slotte>> (n.a.v. Wikipedia:Wikiproject/SpellingCheck) Help mee!"
Regel 23:
[[File:De Vlieger, Brederode off Hellevoetsluis.jpg|left|{{largethumb}}|De ''Brederode'' voor Hellevoetsluis]]
Blake poogde de ''Garland'' en ''Anthony Bonaventure'' te steunen maar zijn ''Triumph'' werd onophoudelijk door schepen van Nederlandse vlootvoogden aangevallen: de ''Witte Lam'' van De Ruyter, de ''Princes Louise'' van Jan de Liefde en de ''Monnickendam'' van Pieter Florisse. Ook de ''Campen'' van kapitein Joris van der Zaan liet zich niet onbetuigd. Met moeite wist Blake te voorkomen dat hij net als de ''Brederode'' van beide zijden ingesloten en geënterd werd, door de ''Princes Louise'' en de ''Gulden Beer'' van kapitein Jan de Haes. De rest van de Engelse vloot bleek daarbij niet al te gretig zich in het gevecht te mengen; men besefte dat ieder schip dat zich in de doorgang waagde door een overmacht aan Nederlandse schepen overweldigd dreigde te worden. Dat overkwam bijna de ''Entrance'' die in duel raakte met de ''Haes in 't Veld'' van kapitein Bastiaan Centsen. De zware ''Victory'' en ''Vanguard'' braken wel door en hun arriveren maakte het Blake mogelijk zich tegen het vallen van de duisternis naar het noordoosten terug te trekken. Op dat moment was de [[voorsteng]], het bovenstuk van zijn [[fokkenmast]], er afgeschoten en hijzelf was gewond geraakt. Overigens nam ook de meerderheid van de Nederlandse schepen niet aan het gevecht deel; een poging van De Ruyter om zelf de doorgang in te gaan werd niet ondersteund en hij moest zich weer terugtrekken. Hij beklaagde zich in zijn scheepsjournaal: "Hadde wij eenyge hulpe gehad, ja maer 10 à 12 schepen, soude de gansche vlote geslagen hebben". De Nederlandse vloot achtervolgde niet maar zette zich aan de reparatie van de beschadigde schepen, vooral de ''Brederode'' die er erg aan toe was.
[[File:The royal navy - a history from the earliest times to the present (1897) (14579529307).jpg|{{largethumb}}|De ''Brederode'' zit met de boeg vast in de ''Garland'' en wordt aan bakboord geënterd door de ''Anthony Bonaventure''. Rechts schiet de ''Hollandia'' te hulp]]
 
De precieze verliezen aan Engelse zijde zijn onduidelijk. Behalve de ''Garland'' en ''Anthony Bonaventure'' werd de volgende dag ook de ''Hercules'' genomen, waarbij de kapitein Zachary Browne gewond werd, een schip dat aan het strand gezet werd om juist verovering te voorkomen. Nederlandse verslagen van de slag maken melding van twee verbrande Engelse schepen en een gezonken schip maar dat kan niet bevestigd worden door contemporaine Engelse bronnen, hoewel daar ook geen volledige scheepslijst van de slag uit is af te leiden. Het verlies van de drie schepen wordt wel vermeld in [[David Hume]]s ''History of England''. Het ging in ieder geval om vrij kleine vaartuigen die Tromp in zijn eerste bericht aan het vaderland niet de moeite waard vond om te vermelden, niet om "kapitale schepen". Een oorlogsvloot werd altijd begeleid door [[adviesjacht]]en en [[galjoot|galjoten]] die gebruikt werden om te verkennen of berichten over te brengen. Het lichte fregat ''Acorn'' van 22 stukken wordt na de slag niet meer vermeld en volgens de Nederlandse verslagen was een van de verbrande schepen een "twintiger" waarvan men de naam niet meer kon vaststellen. Aan Nederlandse kant raakte op de middag van de slag de ''Schiedam'', ook wel de ''Gelderland'' genoemd omdat de [[Staten van Gelderland]] het schip gefinancierd hadden, in brand en ontplofte uiteindelijk, waarbij een deel van de bemanning omkwam door verdrinking; kapitein Dirk Juinbol stierf op 11 december aan zijn verwondingen. De drie buitgemaakte schepen werden in Nederlandse dienst genomen, de ''Garland'' als de ''Rozenkrans'' en de ''Anthony Bonaventure'' als de ''Bonaventura''.