Assyrische Kerk van het Oosten: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 35:
Ten gevolge van de vijandschap tussen Perzië en het Westen werden de Perzische christenen al snel als verraders beschouwd. Het Katholikosaat van [[Seleucië aan de Tigris|Seleucië]]-Ktesifon - in de hoop betere relaties te kunnen aanknopen met de Sassanidische heersers - stelde zich in 424 graag onafhankelijk van het Patriarchaat van Antiochië op.
De uitspraken van het [[Concilie van Efeze (431)|Concilie van Efeze]] in [[431]] verklaarden Patriarch [[Nestorius]] tot ketter vanwege zijn afwijkende formulering van de [[christologie]]. De
In het Westen wordt meestal de term ''Nestoriaanse Kerk'' gebruikt. De Kerk van het Oosten zelf ziet haar leer echter niet als Nestoriaans: ze onderwijst de leer van [[Babai de Grote]], namelijk dat Christus twee ''qnome'' (Syrisch ܩܢܘ̈ܡܐ, 'wezens') heeft, die niet gemengd zijn en voor eeuwig verenigd zijn in één ''parsopa'' (Syrisch ܦܪܨܘܦܐ 'persoonlijkheid').
Regel 50:
Onder [[Dzjengis Khan|Dzjengis]] en [[Koeblai Khan]] was het gigantische [[Mongoolse Rijk]] tolerant tegenover de meeste religies. Het leek er enige tijd zelfs op dat de Mongolen het christendom als staatsgodsdienst zouden aanvaarden. Maar [[Timoer Lenk]] was een fanatiek moslim en besloot de lastige christelijke concurrent voorgoed uit te schakelen. Er volgde een ware [[genocide]]. Velen werden vaak op afschuwelijke wijze gedood of bekeerden zich tot de islam om hun leven te redden. Op het einde van de [[14e eeuw]] werd de uitbreiding zo een halt toegeroepen.
Na deze tijd bleef er van de Kerk van het Oosten niet veel meer over. Er was nog een restant in het huidige Irak, vooral in het noordelijke [[
Onder de [[Ottomanen]] waren de "nestorianen" niet veel meer dan tweederangsburgers. Onderhandelingen met [[Rooms-katholieke Kerk|Rome]] werden gestart. In [[1551]] sloten vele christenen van de Kerk van het Oosten zich aan bij Rome en werden [[Chaldeeuws-katholieke Kerk|
In de [[16e eeuw]] telde de [[Oriëntaals-orthodoxe Kerken|oriëntaals-orthodoxe]] Kerk van het Oosten nog een klein aantal gelovigen, wonend in de oostelijke provincies van het huidige Turkije in het [[Hakkari (provincie)|Hakkari]]-gebergte en rond de stad [[Urmia]] in het noordwesten van het huidige [[Iran]].
| |||