Anthony Doyle: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Penalist (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Robbot (overleg | bijdragen)
k Robotgeholpen doorverwijzing: Baanwielrennen - Koppeling(en) gewijzigd naar achtervolging (wielrennen), koppelkoers
Regel 2:
 
==Biografie==
Doyle was professioneel wielrenner van 1979 tot 1991. Hij was vooral succesvol in de [[Baanwielrennen#Achtervolgingachtervolging (wielrennen)|achtervolging]] en als [[zesdaagse]]-wielrenner. Hij was ook actief als [[Wegwielrennen|weg]]renner.
 
In 1980 werd Doyle [[Lijst van wereldkampioenen achtervolging|wereldkampioen achtervolging]] op de baan bij de professionals door de Nederlander [[Herman Ponsteen]] in de finale te verslaan. In de jaren 1984 en 1985 werd hij 2e op dit nummer, beide keren werd hij door de Deense specialist [[Hans-Hendrik Oersted]] verslagen. In 1986 waren de rollen echter omgekeerd, nu versloeg Doyle op zijn beurt de Deen in de finale. In 1987 en 1988 werd hij respectievelijk 3e en 2e op dit nummer.
 
Ook op het nummer [[Baanwielrennen#Koppelkoers; Madison; Ploegkoers; Jacht|koppelkoers]] was Doyle zeer succesvol. In 1984 werd hij Europees kampioen op dit nummer samen met de Australiër [[Gary Wiggins]], nadat hij in het voorgaand jaar reeds 2e was geworden met dezelfde Wiggins. In 1988 en 1989 zou hij deze titel nogmaals behalen, maar nu met zijn Australische koppelgenoot [[Danny Clark]].
 
Hij heeft in totaal 139 zesdaagsen verreden, waarvan hij er 23 als winnaar heeft afgesloten. Hij neemt hiermee een gedeelde 22e plaats in op de lijst van meeste overwinningen. Van deze overwinningen heeft hij veruit de meeste behaald met zijn vaste koppelgenoot Danny Clark, namelijk 19. Met dit aantal neemt dit koppel de gedeelde 3e plaats in op de all-time ranglijst van meeste overwinningen per koppel.