Concert van Europa: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 8:
De basis voor het Concert van Europa waren de afspraken van het [[Congres van Wenen]] in [[1814]] en [[1815]], die daarna veelvuldig werden bekrachtigd, onder meer in het [[Congres van Verona|Verdrag van Verona]] (1822).
 
De [[Eerste Wereldoorlog]] maakte een eind van het congresstelsel van het Concert van Europa. Weliswaar vonden de [[Vredesconferentie van Parijs (1919)|Vredesconferenties van Parijs (1919)]] plaats in 1919, maar voor het eerst werden landen over wiens grondgebied, status en onderdanen werd beslist, hiervan uitgesloten. Duitsland, Oostenrijk, Hongarije, Bulgarije en Turkije mochten niet aan de beraadslagingen deelnemen en mochten slechts achteraf de verdragsvoorwaarden vernemen, die vrijwel niet onderhandelbaar waren. Het Russische Rijk was niet present omdat het ineengestort was en diens rechtsopvolger (de communistische RSFSR) kon de goedkeuring van de deelnemers niet wegdragen. Op Italiaans aandringen ontving ook nochverder [[Servië]], noch diens rechtsopvolger het [[Koninkrijk der Serviërs, Kroaten en Slovenen]] geeneen uitnodiging terwijl het wel aan de uiteindelijke vredesvoorwaarden gebonden werd. Dit was een breuk met de oude praktijk, en was een reden waarom veel Duitsers het verdrag als een 'diktaat' zagen. De Tweede Wereldoorlog kan derhalve gezien worden als een Duitse wraakneming, precies de reden waarom de deelnemers van het [[Congres van Wenen]] Frankrijk wél uitnodigden.
 
De nieuwe internationale fora voor overleg en conflictenbeslechting werden de [[Volkenbond]] en later de [[Verenigde Naties]].