Metamorfosen (Ovidius): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
k Wijzigingen door 212.67.182.217 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door MatthijsWiki |
||
Regel 3:
De '''Metamorfosen''' (''Metamorphoseon libri'') is een vijftien delen omvattend [[Latijn]]s dichtwerk, bestaand uit een kleine 12.000 regels, van de Romeinse dichter [[Ovidius|Publius Ovidius Naso]].
==
In de ''Metamorfosen'' worden de schepping en geschiedenis van de wereld verhaald volgens de [[Griekse mythologie|Griekse]] en [[Romeinse mythologie]]. Het boek geldt als een van de belangrijkste werken uit de Romeinse literatuur. Het is vermoedelijk in [[1|1 n.Chr.]] voltooid en is sindsdien een van de populairste mythologische werken. ''Metamorfosen'' heeft grote invloed gehad op de [[Renaissance|renaissancistische]] literatuur en schilderkunst, ook omdat het eeuwenlang als lesmateriaal gebruikt is.
''Metamorfosen'' is een kunstige aaneenrijging van verhalen, anders dan bij een echt [[epos]] waarin één verhaallijn en één held centraal staan, zoals het epos van de Romeinse dichter [[Vergilius]] over het leven van [[Aeneas]]. In de verhalen schetst Ovidius het leven van de klassieke goden, stervelingen en andere mythische figuren, die telkens een dramatische gedaantewisseling ([[metamorfose (biologie)|metamorfose]]) ondergaan. Enkele voorbeelden zijn de verandering van de [[Nimf (mythologie)|nimf]] [[Daphne (mythologie)|Daphne]] in een [[laurier]]boom, de gedaanteverwisseling van de jager [[Actaeon]] in een hert nadat hij de godin [[Diana (godin)|Diana]] naakt zag, en de metamorfose van de nimf [[Io (mythologie)|Io]], [[Schaking|geschaakt]] door [[Jupiter (god)|Jupiter]] die door deze in een koe veranderd wordt om zijn achterdochtige echtgenote te misleiden.
In het laatste boek geeft Ovidius een filosofische onderbouwing, bij monde van de [[Griekse filosofie|Griekse filosoof]] en wiskundige [[Pythagoras]], die de leer van eeuwige verandering predikte: ''omnia mutantur, nihil interit'' – alles verandert, niets gaat tengronde. Alles in de [[heelal|kosmos]] is voortdurend in beweging, niets blijft gelijk, maar ook niets vergaat volledig.
| |||