Kindermishandeling: verschil tussen versies

▲n richtte eind 20e eeuw [[Kind en Gezin|Vertrouwenscentra kindermishandeling]] op, na een proefperiode met "vertrouwensartsen". In principe kunnen zowel daders, als de (omgeving van de) slachtoffers daar onder beroepsgeheim terecht. Artsen, [[maatschappelijk werk]]ers en psychologen kunnen hen opvangen. Ook probeert men onderscheid te maken tussen echt misbruik en het (ten onrechte) beschuldigen van misbruik. Mogelijk kan de begeleiding leiden tot een normalisatie van de toestand. Als dat niet het geval is kan alsnog doorverwezen worden naar het [[Openbaar Ministerie in België|parket]] voor een juridische aanpak.