Walter Mondale: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Categorie:Amerikaans advocaat verwijderd (HotCat.js) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 37:
'''Walter Frederick Mondale''' ([[Ceylon (Minnesota)]], [[5 januari]] [[1928]]) is een [[Verenigde Staten|Amerikaans]] oud-politicus van de [[Democratische Partij (Verenigde Staten)|Democratische Partij]]. Mondale was de [[Lijst van vicepresidenten van de Verenigde Staten|42e]] [[vicepresident van de Verenigde Staten]] onder president [[Jimmy Carter]] van 1977 tot 1981. Eerder was hij de 23e [[officier van justitie]] van [[Minnesota]] van 1960 tot 1964 en [[Senaat (Verenigde Staten)|senator]] voor [[Minnesota]] van 1964 tot 1976. Sinds het einde van zijn termijn als vicepresident was hij de [[Ambassadeur]] in [[Japan]] van 1993 tot 1996 onder president [[Bill Clinton]]
==Levensloop==
Mondale werd geboren als zoon van een [[Methodisten|methodistische]] [[dominee]]. Hij studeerde aan de Universiteit van Minnesota in [[Minneapolis-St. Paul|St. Paul]] en diende in het leger tijdens de [[Koreaanse Oorlog]]. Daarna studeerde hij af als jurist en vestigde zich als advocaat. Hij was al jong betrokken bij politiek. In [[1960]] werd hij in zijn eerste publieke ambt gekozen als Officier van Justitie van Minnesota.
===Senator===
In [[1976]] werd hij zelf vicepresident van de Verenigde Staten, onder [[Jimmy Carter]]. In [[1980]] zou hij nogmaals kandidaat zijn voor deze functie, maar Carter en hij verloren de verkiezingen van [[Ronald Reagan]] en [[George H.W. Bush]].▼
In [[1964]] volgde hij Humphrey (die de vicepresident was geworden van [[Lyndon B. Johnson]]) op als [[Amerikaanse senaat|Senator]]. Daar zou hij twaalf jaar blijven. In [[1968]] organiseerde hij de [[Democratische Partij (Verenigde Staten)|Democratische]] presidentscampagne voor [[Hubert Humphrey]] in zijn thuisstaat
===Vicepresident onder Carter===
In [[1984]] was hij kandidaat voor het presidentschap. Hij vroeg [[Geraldine Ferraro]] zijn ''[[running mate]]'' te worden. Ferraro was daarmee de eerste vrouwelijke kandidaat voor het vicepresidentschap. Mondale en Ferraro verloren de verkiezingen opnieuw van [[Ronald Reagan|Reagan]] en [[George H.W. Bush|Bush]]. Na deze verkiezingen vestigde hij zich opnieuw als advocaat. Tussen [[1993]] en [[1996]] diende hij, op voordracht van president [[Bill Clinton|Clinton]], als [[ambassadeur]] in [[Japan]]. Daarna keerde hij terug naar Minnesota. Mondale, die van [[Noorwegen|Noorse]] afkomst is, zet zich sindsdien in voor de Amerikaans-Noorse verhoudingen.▼
▲In [[1976]] werd hij zelf vicepresident van de Verenigde Staten, onder [[Jimmy Carter]]. In [[Amerikaanse presidentsverkiezingen 1980|1980]] zou hij nogmaals kandidaat zijn voor deze functie, maar Carter en hij verloren de verkiezingen van [[Ronald Reagan]] en [[George H.W. Bush]].
===Presidentskandidaat===
In [[1984]] was hij kandidaat voor het presidentschap. Hij vroeg [[Geraldine Ferraro]] zijn ''[[running mate]]'' te worden. Ferraro was daarmee de eerste vrouwelijke kandidaat voor het vicepresidentschap. Mondale en Ferraro moesten een verpletterende nederlaag tegen [[Ronald Reagan|Reagan]] en [[George H.W. Bush|Bush]] incasseren: ze kregen slechts de kiesmannen van één staat achter zich ([[Minnesota]], de thuisstaat van Mondale).
===Advocatuur en ambassadeur===
▲
[[Bestand:Mondale and Carter.JPG|thumb|240px|left|Mondale en [[Jimmy Carter]] in 1979]]
| |||