Belgische adel: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 31:
Het is opvallend dat de erkenningen vooral in 1816-1817 plaatsvonden. Vele vroegere edellieden grepen de kans aan om opnieuw adellijke status te verwerven. In de meeste gevallen kregen ze de titels terug die ze destijds hadden gedragen.
 
De tweede grote erkenningsronde gebeurde in 1822-1823. Het is namelijk zo dat heel wat adellijke families in 1816-1817 geweigerd hadden een adelserkenning aan te vragen of zelfs te ontvangen uit handen van een koning die ze, om politieke of vooral om godsdienstige redenen, niet als de hunne beschouwden. Hierin kwam wijziging nadat Willem I het door [[Lodewijk Napoleon Bonaparte|Lodewijk Napoléon]] ingestelde Departement voor de Eredienst splitste in een afdeling voor het protestantse noorden en het ksatholiekekatholieke zuiden<ref>[https://www.bronso.nl/blog/geschiedenis/staat-en-natievorming-1780-1814 Staat- en natievorming 1780-1814]</ref>, een maatregel die hij vervolgens in 1827 weer terugdraaide in zijn streven net als de Britse vorsten hoofd van een [[staatskerk]] te worden.
 
Heel wat van die toen opnieuw door Willem I in de adel bevestigde adel is in de loop van de voorbije tweehonderd jaar uitgedoofd. Om die reden zijn er in de Belgische adel nog slechts 356 families die hun stamboom tot onder het ancien régime kunnen doen opklimmen.