Justinianus II Rhinotmetos: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Sp. (n.a.v. Wikipedia:Wikiproject/SpellingCheck) Help mee!
Regel 21:
Justinianus was nog maar 16 jaar oud toen zijn vader [[Constantijn IV]] stierf. Justinianus II was een impulsieve en op roem beluste vorst die vaak door zijn ambities tot onverstandige beslissingen kwam. Wel was hij een bijzonder vroom man. In [[692]] riep hij een [[Concilie]] bijeen (het [[Quinisextum]] of het [[Concilie in Trullo]], naar het paleis in [[Constantinopel]] waar het gehouden werd) om te trachten de christelijke moraal te verstevigen. Een aantal volksgebruiken uit de heidense tijd werd verboden, zoals de [[Brumalia]] waar mannen en vrouwen gemaskerd in de straten dansten en de oogstfeesten, waar nog liederen aan [[Bacchus (god)|Bacchus]] in voorkwamen. Deze maatregelen waren echter niet bijster succesvol.
 
Vanwege een burgeroorlog in het Arabische Rijk (Tweede [[Fitna (islam)|Fitna]]) was de toestand in het Oosten voor de Byzantijnen vrij gunstig. De nieuwe kalief [[Abd al-Malik]], die vrijwel tegelijk met Justinianus aan de macht kwam, probeerde zijn wankele troon te verstevigen door een vrede te sluiten met Byzantium. Voor Justinianus was dit bijzonder voordelig. [[Cyprus]], [[Armenië]] en [[Iberië (Kaukasus)|Iberië]] kwamen onder gezamenlijk bestuur, zodat de belastingopbrengst gedeeld werd. Voor Cyprus zou deze uitzondelijkeuitzonderlijke status een aantal eeuwen standhouden. Verder werd de schatting die door de kalief aan Byzantium betaald werd aanmerkelijk vergroot.
 
Dichter bij huis was het wat moeilijker. Justinianus moest zwaar slag leveren tegen de Slaven om van Constantinopel naar [[Thessaloniki (stad)|Thessalonika]] door te kunnen dringen ([[689]]). Dit was een belangrijke overwinning, omdat de Slaven nu verplicht konden worden in Anatolië te gaan wonen en om soldaten te leveren. Er werden ook mensen de andere kant op gedeporteerd: de Mardaïten in het Oosten, die langzamerhand moslims aan het worden waren, werden op de [[Peloponnesos]] neergeplant. Toen deze politiek ook op een groep Cyprioten werd toegepast waren er weer gevechten met de kalief Hisham ([[691]]).