Het meisje met de zwavelstokjes: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
[[File:Bertall ill La Petite Fille et les allumettes.png|thumb|200px|Het meisje met de zwavelstokjes, Bertall]][[File:Fairy tale ghost.jpg|thumb|200px|Het meisje met de zwavelstokjes ziet haar oma, [[Sprookjesbos (Efteling)|Sprookjesbos]] in de [[Efteling]]]]
'''''Het meisje met de zwavelstokjes''''' (oorspronkelijke titel: '' Den Lille Pige med Svovlstikkerne'') is een [[sprookje]] van de [[Denemarken|Deense]] schrijver [[Hans Christian Andersen]]. Het verscheen voor het eerst in december [[1845]], in de ''Dansk Folkekalender for 1846''.<ref>{{da}}{{Citeer web |url= http://danskforfatterleksikon.dk/1850p/p58262.htm|titel= Dansk Forfatterleksikon. Skønlitteratur 1500-1964. Indhold af periodica|auteur= |uitgever= Dansk Forfatterleksikon|datum= |bezochtdatum=2016-10-29}}</ref> In de jaren daarna verscheen het meerdere malen opnieuw in verhalenbundels.<ref>{{en}}{{Citeer web |url= http://www.andersen.sdu.dk/vaerk/register/info_e.html?vid=79|titel= Hans Christian Andersen: The Little Match Girl|auteur= |uitgever= The Hans Christian Andersen Centre|datum= |bezochtdatum=2016-10-29}}</ref>
 
== Het verhaal ==
{{leeswaarschuwing}}
HetOp verhaal[[oudejaarsavond]] gaat overzwerft een meisje dat op [[oudejaarsavond]] op haar blote voeten door de stad, zwerfthaar schoenen is ze kwijtgeraakt. Alle mensen doen inkopen of zitten gezellig met zijn allen thuis in de warmte van het haardvuur. Het meisje zitmoet echter buiten en moet [[Lucifer (voorwerp)|zwavelstokjes]] zien te verkopen, maar niemand wil er een. Ze durft niet naar huis te gaan zolang ze nog niet alle stokjes verkocht heeft.
 
Ze krijgt het ten slotte zo koud dat ze besluit zelf een stokje op te steken. Dan lijkt het of ze plotseling in een lekker warm huis zit, aan tafel in een leuk gezin. Dan wordt het weer koud en zit ze weer op straat. Vol hoop strijkt ze nog een stokje af, zodat ze het weer even warm heeft. Dit keer zit ze totaal ergens anders. Het meisje blijft stokjes afstrijken. Als ze het laatste stokje afstrijkt, ziet ze in de lucht boven zich ineens haar overleden grootmoeder. Het lichtje dooft, waarop het meisje met de zwavelstokjes meegaat met haar grootmoeder.