Wikipedia

Eddy Christiani: verschil tussen versies

Interactief door geschiedenis bladeren
← Oudere bewerkingNieuwere bewerking →
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
VisueelWikitekst
Vinkje83 (overleg | bijdragen)
43.297 bewerkingen
k volgens mij geen komma hier
1x voornaam hoofdpersoon in lopende tekst van een lemma is meestal genoeg, conform gebruik op WP:NL, 10x geschrapt
Regel 32:
Christiani staat in de Nederlandstalige [[levenslied]]traditie, maar naast [[Lou Bandy]] en [[Willy Derby]] waren ook verschillende soorten Amerikaanse amusementsmuziek van invloed op zijn stijl. In 1939 was hij de eerste Nederlandse (en mogelijk eerste Europese) artiest die een [[elektrische gitaar]] ([[Epiphone]] model Electar Model M) bespeelde. Zijn gitaarsound werd bepalend voor het geluid van het Orkest Frans Wouters (met [[John de Mol (1912-1970)|John de Mol]] op accordeon en Theo van Brinkom op viool). In 1941 nam hij als eerste Nederlandse gitarist een elektrische gitaarsolo op in Ons Gebouw in [[Hilversum]]. ''The Windmill'' was een door hemzelf geschreven instrumentaal nummer.
 
In 1943 moest hij wegens problemen met de [[Nederlandsche Kultuurkamer|Kultuurkamer]] onderduiken en ging hij naar [[België]]. Na de bevrijding van [[Brussel (stad)|Brussel]] ging Eddy Christiani spelen in een Engels legerorkest, de Army Troupers. Achter de frontlinies trok hij mee Duitsland in. In Bonn kon hij zich aansluiten bij de beroemde Cold Stream Guards (The Guards Divisional Dance Orchestra). In [[Hamburg]] trad EddyChristiani als gastsolist met zijn elektrische gitaar op voor de [[British Forces Broadcasting Service|British Forces Network (BFN)]]. In 1946 keerde hij terug naar Nederland.
 
=== Na 1945 ===
De populariteit van Eddy Christiani nam in de periode na de oorlog reusachtige vormen aan. Hij werd een waar popidool. Om aan de vele aanbiedingen te kunnen voldoen besloot EddyChristiani samen met [[Frans Poptie]] in 1951 zijn eigen ensemble op te richten, het "Ensemble Eddy Christiani onder leiding van Frans Poptie". De lezers van het muziekblad ''[[Tuney Tunes]]'' verkozen Eddy Christiani in 1953 tot de populairste zanger van Nederland. Hij bleef bovenaan in de poll staan tot en met 1956.
 
Na de opkomst van de [[rock-'n-roll]] stopte Christiani met het opnemen van platen en ging zich als gitarist toeleggen op begeleidings- en studiowerk.
 
In 1952 was hij de eerste Nederlander met een [[Goud (muziek)|gouden plaat]] op [[78 toeren]] met ''Zeemanshart''. Andere bekende hits van Eddy Christiani waren ''Zonnig Madeira'' (1938), ''Ouwe Taaie'' (1943), ''Op De Woelige Baren'' (1948), ''Kleine Greetje Uit De Polder'' (1950), ''Spring Maar Achterop'' (1952), ''Daar Bij De Waterkant'' en ''Rosemarie Polka'' (1953). ''Kleine Greetje Uit De Polder'' eindigde tijdens de Week van het Nederlandse Lied 2009 in de Top 200 op nummer 94.
 
=== Vanaf de jaren zestig ===
Met ''Sucu Sucu (Mijn Sombrero)'' maakte Eddy Christiani in 1961 een comeback. De Spaanse versie van de plaat werd in de [[Verenigde Staten]], [[Duitsland]] en [[Scandinavië]] uitgebracht. In de Amerikaanse [[Billboard Hot 100]] bereikte Christiani hiermee de 82e positie.
 
In 1962 ontdekten veel jonge aankomende gitaristen dat het zangidool van hun ouders ook opwindende gitaarstukken kon spelen. Zijn single ''Little Geisha / Du, Du Liegst Mir Im Herzen'' paste helemaal in de stijl van de Nederlandse gitaargroepen en [[Indorock]]-bandjes). EddyChristiani speelde de nummers op zijn [[Gretsch]]-gitaar (model [[Chet Atkins]] [[Nashville (Tennessee)|Nashville]]) en ze waren in een lange echo sound gedompeld. Zijn instrumental ''Wild Geese'' werd in 1963 met succes door [[The Jumping Jewels]] gecoverd. Christiani werd in 1962 en 1963 door de lezers van het maandblad [[Muziek Parade]] uitgeroepen tot de populairste Nederlandse gitarist. Vanwege zijn uitbundig gebruik van echo-effecten kreeg hij in sommige kringen de bijnaam "Eddy Christianianiani".
 
Met het combo van [[Tonny Eyk]] was EddyChristiani vanaf de zomer van 1966 jarenlang met zijn gitaar te zien op televisie bij [[Willem Duys]] in het tv-programma ''[[Voor de vuist weg]]''.
 
In 2006 riep [[Poppunt Zeeland]] de [[Eddy Christiani Award]] in het leven. Christiani reikte deze prijs tot en met 2010 jaarlijks zelf in Vlissingen uit.
Regel 52:
Op 6 juni 2007 begon hij op 89-jarige leeftijd in De Speeldoos in [[Baarn]] aan een afscheidstournee met als titel ''De engel op mijn schouder'', met als producer [[Lex Passchier]].<ref name="afscheid">{{Citeer web |url=http://www.musicfrom.nl/magazine/nieuws/25144/eddy-christiani-neemt-afscheid-met-tour.html |titel=Eddy Christiani neemt afscheid met tour |auteur= |uitgever=Music from NL |datum=21 mei 2007 |bezochtdatum=19 juli 2011}}</ref> Op 21 april 2008 werd zijn 90e verjaardag groots gevierd onder leiding van [[Hans van Willigenburg (televisiepresentator)|Hans van Willigenburg]]. Tijdgenoten zoals [[Annie de Reuver]], [[Jan Akkerman]] en [[Tonny Eyk]] werkten mee aan het programma.<ref>{{Citeer web |url=http://www.nu.nl/news/1536174/2101/Artiesten_eren_energieke_Eddy_Christiani_%2890%29.html |titel=Artiesten eren energieke Eddy Christiani (90) |auteur= |uitgever=NU.nl |datum=21 april 2008 |bezochtdatum=19 juli 2011}}</ref> Op 21 april 2013 vierde Christiani met zijn fanclub, vrienden, buren en de gemeente [[Amstelveen]] zijn 95e verjaardag in Lounz aan de Dorpsstraat in Amstelveen in bijzijn van De Reuver en [[Ad van de Gein]].<ref>[http://www.omroep-pim.nl/mediatheek/video/3468/95e-verjaardag-eddy-christiani "95e verjaardag Eddy Christiani"] Omroep PIM, 23 april 2013</ref>
 
Eddy Christiani overleed op 98-jarige leeftijd in zijn woonplaats Amstelveen.<ref>[http://www.volkskrant.nl/muziek/zanger-eddy-Christian-98-overleden~a4402196/ Zanger Eddy Christiani (98) overleden], [[de Volkskrant]], 25 oktober 2016.</ref>
 
== Discografie ==
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/wiki/Eddy_Christiani"