Gontram van Bourgondië: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
politiek van Guntram uitgewerkt; opvolging verklaard met behulp van Verdrag van Andelot
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 6:
Zijn veldtochten voerde hij tegen de Bretoenen en tegen de [[Wisigoten]] gelegerd in het restland [[Septimanië|Septimania]]. Gontram voerde manifest een anti-Gotische politiek, en dit omwille van zijn drang naar gebiedsuitbreiding. Zijn broer [[Sigebert I]] en zijn schoonzus [[Brunhilde]], zelf een Gotische prinses, daarentegen voerden een pro-Gotische politiek vanuit [[Austrasië]]. Dit leidde tot een gespannen verhouding tussen Bourgondië-Orléans en Austrasië. De spanning liep nog op toen Gontram de [[Longobarden]] in Noord-Italië steunde tegen de [[Byzantijnen]] in Midden-Italië; Austrasië steunde dan weer de Byzantijnen. Gontram kon met moeite een opstand van een zekere Gundowald onderdrukken, die gestuurd werd door de Byzantijnen en die zichzelf ook een Merovinger noemde.
 
Na de dood van zijn broer Sigebert I van Austrasië verbeterde de relatie tussen Gontram en het Austrasische hof aanzienlijk. Deze vriendschap werd vastgelegd in het [[Verdrag van Andelot]] tussen Gontram en zijn Sigebert's weduwe Brunhilde. Gontram adopteerde zelfs Sigebert's zoon [[Childebert II]] als opvolger voor zijn koninkrijk.
 
Gontram had vijf kinderen, waarvan er een slechts een de volwassen leeftijd bereikte, bij drie vrouwen.