Rik Van Looy: verschil tussen versies

Hij werd tweemaal [[wereldkampioen wielrennen|wereldkampioen]] op de weg ([[1960]] en [[1961]]). Hij is de enige wielrenner die de zes klassiekers buiten categorie (Luik-Bastenaken-Luik, Milaan-San Remo, Parijs-Roubaix, Parijs-Tours, Ronde van Lombardije en Ronde van Vlaanderen) heeft gewonnen. Hij won in de drie grote rondes, Giro, Tour en Vuelta, punten- of bergklassement. Hij blonk vooral uit als sprinter.

 

 

Van Looy behaalde nooit de eindoverwinning in rondewedstrijden. In 1958 moest hij als leider in het klassement, met vijf ritoverwinningen op zak, opgeven in de [[Ronde van Spanje]]. In 1959 wordt hij derde in de Ronde van Spanje en vierde in de [[Ronde van Italië]]. In beide rondes boekt hij vier ritoverwinningen. In 1962 startte hij voor de eerste maal in de [[Ronde van Frankrijk]]. In de elfde rit werd hij door een motor aangereden en afgevoerd naar het ziekenhuis in [[Pau (Pyrénées-Atlantiques)|Pau]]. Van Looy zag daarmee zijn voorbereiding op een derde wereldkampioenschap op rij de mist ingaan.