Libanonoorlog (1982): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Robbot (overleg | bijdragen)
k Robotgeholpen doorverwijzing: Libanongebergte - Koppeling(en) gewijzigd naar Libanon (gebergte)
Robbot (overleg | bijdragen)
k Robotgeholpen doorverwijzing: Litani - Koppeling(en) gewijzigd naar Litani (Libanon)
Regel 163:
 
===6 juni===
Om 11:00, 6 juni, ging de grondoorlog van start en overschreden de Israëlische eenheden de Libanese grens. In het westen vormde de 211e Pantserbrigade onder commando van kolonel [[Evi Geva]] de voorhoede, behoedzaam met zijn M60A3's en M60A1's langs de kustweg oprukkend. De weg liep door vele olijfgaarden die ideaal waren voor het leggen van hinderlagen. Om geen tijd te verliezen, werden zulke posities niet geheel gezuiverd maar braken de tanks er met hun "Blazerpantser" doorheen zodat volgende colonnes met lichte pantservoertuigen of vrachtwagens vaak opnieuw aangevallen werden en gevoelige verliezen leden. Nog ten zuiden van de rivier de [[Litani (Libanon)|Litani]] ligt de grote havenstad [[Tyrus]] die de Israëliërs in [[Operatie Litani]] niet veroverd hadden wegens de grote concentratie van zes Palestijnse vluchtelingenkampen die ook nooit door de Syriërs bedwongen waren. Het voorste tankbataljon trok oostelijk om de stad heen maar het daarna volgende parachutistenbataljon vergiste zich en reed rechtdoor het kamp al-Bas binnen. Twee M60A1's en twee M113's werden vernietigd en de bataljonscommandant luitenant-kolonel [[Uri Geiger]] werd gevangengenomen. Later werd zijn lijk in een put gevonden. De Israëlische luchtmacht had de brug over de rivier op 5 juni vernietigd maar om 16:00 had de genie een nieuwe brug geslagen en kon de opmars verder.
[[File:P57Naharia.jpg|thumb|Troepen ontschepen zich uit een landingsvaartuig]]
Het zuiveren van Tyrus werd overgelaten aan de 1e Infanteriebrigade, de "Golanibrigade". Om het aantal burgerslachtoffers te beperken strooiden Skyhawks pamfletten boven de stad uit met het advies zich op het strand te verzamelen. Zo'n 12.000 mensen gaven daaraan gehoor. Verder was besloten om woonblokken niet door de genie te laten opblazen. Door hardnekkig Palestijns verzet was de Israëlische voortgang erg traag. Men ging over tot zware artilleriebombardementen en uiteindelijk luchtbombardementen om verzetshaarden plat te gooien. In het kamp Ayn al-Hulwah hielden enkele honderden Palestijnse strijders het uit tot 13 juni, doorvechtend tot ze allen gesneuveld waren. De sjiitische bevolking daarentegen verwelkomde de Israëliërs door ze met rijst en bloemen te bestrooien; men was blij van de PLO verlost te zijn.