Gebruiker:Smiley.toerist/Geschiedenis van geldstromen in de economie: verschil tussen versies

Bij de start was afgesproken dat ieder deelnemend Euroland verantwoordelijk voor zijn eigen schulden en dat ondersteuning vanuit de [[Europese Centrale Bank]] of de [[Europese Unie]] expliciet is uitgesloten. De verwachting was dat de financiële markt een hoog risicopremie zou eisen aan landen met een hoog kredietrisico, zoals Griekenland. De financiële markten deden alsof alle Euro staatsschulden gegarandeerd waren door alle Eurolanden. Hierdoor kon Griekenland leningen afsluiten tegen zeer lage rentetarieven en konden de schulden onbeperkt oplopen. Wanneer het misging en bleek dat er toch een kredietrisico was, brak er paniek op de financiële markten en viel het vertrouwen in de Euro weg. De standaard oplossing voor een staat in financiële moeilijkheden was een devaluatie, bezuinigingsmaatregelen en een schuldsanering. Omdat een devaluatie binnen het Eurogebied niet kan, was de conclusie dat Griekenland uit de Euro moest. Het is maar zeer de vraag of dit het Griekse probleem opgelost zou hebben. De schulden aan de buitenlandse crediteuren zijn immers in Euro's. [[Devaluatie]] heeft alleen zin is hierdoor de export snel groeit, voordat de geïmporteerde inflatie alle devaluatiewinst teniet doet.

 

 

==De Comecon landen en gesloten valuta's==