Wolter te Riele: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Robot-geholpen doorverwijzing: Utrecht |
k lfix laren |
||
Regel 3:
Hij was de zoon van G. te Riele, zelf in Gelderland en Overijssel een belangrijk architect van kerken. De jonge Te Riele werd aanvankelijk opgeleid door zijn vader maar werd later een leerling van [[P.J.H. Cuypers]]. Hij studeerde ook in Engeland en [[Gent]]. Zijn werk, overigens net als dat van zijn vader, was aanvankelijk sterk beïnvloed door dat van [[Alfred Tepe]], met een sterke gerichtheid op de [[Nederrijnse gotiek]] en een vrijwel uitsluitend gebruik van baksteen. In 1905 nam Te Riele Tepe's positie als belangrijkste architect van het aartsbisdom Utrecht over. In 1918 verruilde hij zijn woonplaats Deventer voor Utrecht. Hoewel de invloed van Tepe nooit helemaal verdween kenmerkt Te Riele's latere werk zich door een moderne interpretatie van de neogotiek. Veel van zijn kerken hebben een centraliserende plattegrond.
Te Riele ontwierp kerken in onder meer [[Almelo]], [[ Amersfoort]], [[Cothen]], [[Eindhoven]], [[Gemonde]], [[Helmond]], [[Hilversum]], [[Koewacht]], [[Laren (Noord-Holland)|Laren]], [[Oosterwierum]] en [[Ossenisse]]. In [[Dokkum]] ontwierp hij een processiepark ter nagedachtenis aan [[Bonifatius]], dat echter maar gedeeltelijk werd gerealiseerd; de kapel werd uiteindelijk gebouwd naar een ontwerp van [[Hendrik Willem Valk]], een oud-leerling van Te Riele.
[[Categorie:Nederlands architect|Riele, Wolter te]]
| |||