Binomiale nomenclatuur: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
zuiverder
stuk geimporteerd van https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Binominale_nomenclatuur&action=edit&oldid=47515115
Regel 3:
Voor die tijd had elke soort een lange naam die tegelijkertijd een beschrijving was. Door de naam te reduceren tot twee delen werd de naam enkel een handvat, een etiket. Zo werd correcte nomenclatuur grotendeels onafhankelijk van [[taxonomie]]: dit is de grote verdienste van Linnaeus.
 
== Historie van binomiale namen ==
[[Bestand:Bauhin Pinax 1623 p291.jpg|thumb|left|pagina 291 van Caspar Bauhin (1623), Pinax Theatri Botanici, met een aantal soorten van het geslacht ''Tithymalus'' (nu ''Euphorbia''). Bauhin gebruikte al binomiale namen maar nog niet consequent voor alle soorten in het hele werk. Image courtesy Missouri Botanical Garden.<ref>http://www.botanicus.org</ref>]]
 
Linnaeus was niet de eerste die binomiale namen gebruikte. De gebroeders [[Johann Bauhin|Johann]] en [[Gaspard Bauhin|Gaspard]] Bauhin bijvoorbeeld, gebruikten ruim hondervijftig jaar eerder<ref>[http://www.newworldencyclopedia.org/entry/Binomial_nomenclature Mededeling zonder bron in de New World Encyclopedia]. De tekst daar zegt "bijna tweehonderd jaar" maar de oudste publicaties van de Bauhins dateren van na 1590.</ref> ook al binominale namen om een deel van de door hen beschreven soorten aan te duiden.<ref>in Caspar Bauhin, ''Pinax Theatri Botanici'' (Basel, 1623), vinden we inderdaad veel binomiale namen.</ref> Linnaeus was de eerste die deze methode van naamgeving systematisch toepaste voor alle soorten door zijn hele werk. Ook wanneer een geslacht uit maar één soort bestond kreeg die soort een binominale naam. Tot dan toe hadden biologen in zo'n geval volstaan met het geven van een naam van één woord: de geslachtsnaam. Het eerste werk waarin Linnaeus deze methode voor alle soorten toepaste was de eerste druk van de ''[[Species Plantarum]]'' van 1753, die alleen over planten handelt. Niet veel later, in de tiende druk van ''[[Systema Naturae]]'', waarvan het eerste deel, de zoölogie, in 1758 verscheen, paste hij de methode ook systematisch toe op alle namen van dieren. Linnaeus noemde de binomiale namen ''nomina trivialia'', om onderscheid te maken met wat hij nog steeds beschouwde als de "echte" namen, de ''nomina specifica legitima''.<ref>W.T. Stearn, Nomenclatural Importance of the ''Species Plantarum'', in: Ray Society (1957), Species Plantarum, a facsimile of the first edition, vol. 1: 1-5.</ref>
{{Clearboth}}
 
== Algemeen ==
In de praktijk wordt met de term binomiale nomenclatuur niet alleen gedoeld op namen voor soorten, maar op het principe dat is ingebouwd in de diverse stelsels van nomenclatuur, vastgelegd in de diverse [[nomenclatuurcodes]], zoals die voor dieren, die voor 'planten' (algen, planten en schimmels) en die voor prokaryoten.