Renaissance van de twaalfde eeuw: verschil tussen versies

De Amerikaanse kunsthistoricus [[Charles H. Haskins]] was de eerste die over deze periode als een 'renaissance' schreef, die volgens hem een aanvang nam omstreeks [[1070]]. In 1927 schreef hij: ''"... de 12e eeuw in Europa was in veel opzichten een periode van hernieuwde levenskracht. Dit tijdperk van de [[kruistochten]], de ontwikkeling van de steden en de vroegste bureaucratische staten van het westen beleefde het hoogtepunt van de [[romaanse kunst]] en het begin van de [[Gotische kunst|gotiek]], het verschijnen van [[literatuur]] in de volkstaal, de herleving van de Latijnse klassieken, de Latijnse poëzie en de Romeinse wet, de herontdekking van de Griekse wetenschap met zijn Arabische toevoegingen, de [[Griekse filosofie]], en de eerste [[universiteit]]en van Europa. De 12e eeuw zette zijn stempel op het hoger onderwijs, op de [[Scholastiek|scholastiekescholastiek]]e filosofie, op de Europese wetgeving, op [[architectuur]] en [[beeldhouwkunst]], op [[Latijn]] en op poëzie in de volkstaal..."''<ref>vertaald uit: Charles Homer Haskins. The Renaissance of the Twelfth Century. Cambridge: Harvard University Press, 1927. (p. viii - introduction).</ref>

Ook het vlakbijvlak bij Keulen gelegen [[prinsbisdom Luik]] was een belangrijk cultuurcentrum in de 12e eeuw. Van de vele romaanse kerken in het Maasland kunnen genoemd worden: de [[Sint-Bartolomeüskerk (Luik)|Sint-Bartholomeüskerk]] in Luik, de [[Sint-Gertrudiskerk (Nijvel)|Sint-Gertrudiskerk]] in [[Nijvel]], de [[abdij Rolduc|abdijkerk]] van [[abdij Rolduc|Rolduc]] (bij [[Kerkrade]]) en de [[Sint-Servaasbasiliek (Maastricht)|Sint-Servaas-]] en [[Basiliek van Onze Lieve Vrouwe Tenhemelopneming (Maastricht)|Onze-Lieve-Vrouwebasiliek]] in [[Maastricht]].