Islamitische veroveringen: verschil tussen versies

Na de [[Mongoolse rij|Mongoolse]] verwoestingen (o.a Bagdad werd door [[Kan (titel)|kahn]] [[Hugalu]] in 1258 praktisch met de grond gelijk gemaakt en de omringende irrigatiesystemen verwoest en een groot deel van de bevolking, waaronder de Abassidische elite, uitgemoord) zou het Arabisch rijk zich niet herstellen, maar de Ottomaanse dynastie wist al snel de onderling rivaliserende [[beylik|jihad-beyliks]] van de Turken te verenigen en nagenoeg heel het vroegere kalifaat (uitgezonderd Perzië, dat de grote sjiitische rivaal zou blijven) onder hun eigen, soennitisch bewind te brengen, zelfs groter, met aanhechting van de [[Balkan (schiereiland)|Balkan]]. Hun padisjah, de eigenlijke titel van de Grote Sultan, de machtigste soennitische heerser, zou geleidelijk ook kalifale allures krijgen, en uiteindelijk formeel de titel van kalief aannemen.