Meerwaarde (Marx): verschil tussen versies

Bij gebrek aan absolute meerwaarde moet de kapitalist op zoek gaan naar ''relatieve'' meerwaarde, die onder andere gecreërdgecreëerd wordt door het arbeidsproces [[Productiviteit (economie)|productiever]] te maken (door technologie) of intensiever (door bijvoorbeeld disciplinering). Een verdere methode om relatieve relatieve meerwaarde te verkijgenverkrijgen is de kosten van arbeid, dus de kosten van levensonderhoud van de arbeiders, te verlagen. Het probleem hiermee is dat een kapitalist in bijvoorbeeld de voedselsector (of de woningbouw, enz.) er niet per se belang bij heeft om zijn productiviteit te verhogen ten gunste van de andere sectoren. Dus moet de kapitalistische klasse dit als geheel dit doen, langs [[Politiek|politieke]] weg: door het afdwingen van [[vrijhandel]], die goedkopere levensmiddelen oplevert. Van dit laatste geeft Marx zelf het voorbeeld van de afschaffing van de [[Graanwetten]], om de prijs van brood te drukken. [[David Harvey]] geeft een moderner voorbeeld: de import in de VS van goedkope goederen uit China om de Amerikaanse werkenden goedkoop levensonderhoud te verschaffen zonder de lonen te verhogen.<ref name=":1" />