De regels voor het strandjutten zijn vanouds onderdeel van hethetlol [[strandrecht]]. Ze zijn vastgelegd in de [[Wet op de strandvonderij]] (1931) en de [[Wrakkenwet]] (1934). De Wet op de standvonderij schrijft voor hoe moet worden omgegaan met gestrande of aangespoelde zaken. Alle voorwerpen die in Nederland op het strand gevonden worden, dienen naar de politie te worden gebracht of naar een [[strandvonder]]. De hoofdstrandvonder, in de regel de burgemeester, en de hulpstrandvonders waken over het strand. [[Vlieland]] heeft als enige gemeente in Nederland een strandjutter in dienst. Op dit eiland is op de [[Vliehors]] een reddinghuisje te vinden dat gevuld en omgeven is met gejutte spullen. In vroeger tijden werd er wel eens een vuur op het strand aangelegd om de schepen te misleiden en ze naar de kust te lokken om zo de lading te bemachtigen.
Wanneer er spullen aanspoelen, begint er vaak een spannende race tussen de strandvonders en de jutters. De waardevolle spullen die de jutters vinden, worden verstopt in de duinen. Later worden ze op een rustig moment weer opgehaald. Tegenwoordig is jutten een [[hobby]].
