Magneetzweeftrein: verschil tussen versies

De '''magneetzweeftrein''' is een [[voertuig]] dat 10 - 20 millimeter boven een baan zweeft door middel van een magneetveld. Deze techniek wordt ''magnetic levitation'', kortweg ''[[maglev]]'', genoemd. Ondanks dat er sinds de jaren zestig en zeventig veel experimenten werden uitgevoerd door Duitsland en Japan, zijn momenteel slechts drie commerciële lijnen in gebruik (waarvan slechts één hogesnelheidslijn). In 2004 opende de Shanghai Transrapid, een magneetzweeftrein naar het Duitse [[Transrapid]]-concept (29,9 km, topsnelheid 430 km/h), in 2005 opende de Japanse [[Linimo]] (100 km/h) en in februari 2016 ging de [[Incheon Airport Maglev]]<ref>{{Citeer web|url=http://kojects.com/2016/02/03/incheon-airport-maglev-opens/|titel=Incheon Airport Maglev OPENS|bezochtdatum=2016-03-15|werk=Kojects}}</ref> (110 km/h) in dienst in Zuid-Korea. De tweede commerciële hogesnelheidsmaglevlijn wordt momenteel aangelegd in JapenJapan (286 km, 505 km/h) en zou tegen 2027 in gebruik genomen worden.

Bij de Chinese stad [[Shanghai]] is sinds 2004 een lijn van het type Transrapid opengesteld voor het publiek. De lijn verbindt de luchthaven met het metronetwerk van de stad. Een jaar later opende in Japan de [[Linimo]], een magneetzweeftrein op een negen kilometer lange baan. Deze haalt echter slechts 100 km/h. Een hogesnelheidsmagneetzweeftrein is echter wel in aanbouw: de [[Chūō Shinkansen]] moet tegen 2027 Tokyo met Nagoya verbinden met een topsnelheid van 505 km/h. In Zuid-Korea ging in februari 2016 de Incheon Airport Maglev als tweede hogesnelheidsmaglev in commercielecommerciële dienst als ''[[metroliner]]''. Deze werd in Zuid-Korea zelf ontwikkeld.