Engelse Scheepvaartwetten: verschil tussen versies

Na de [[Restauratie (Engeland)|restauratie]] van koning [[Karel II van Engeland]] in [[1660]] werd de oude Akte van Navigatie opnieuw door het Parlement aangenomen, nadat enkele verbeteringen waren gemaakt waardoor de het toezien op de naleving eenvoudiger was. In 1663 werd een tweede scheepsvaartwet, de zogenaamde Staple Act, goedgekeurd. Deze nieuwe wet legde zowel in- als export envan de koloniale handel aan banden en was bedoeld om Engeland een stapelmarkt van koloniale waren te maken. De Engelse kolonies werd verboden om rechtstreeks bepaalde goederen, zoals [[tabak]], [[sucrose|suiker]] en [[katoen]] uit te voeren naar niet-Engelse klanten. Ook werd in Engeland de verbouw van tabak verboden zodat de kroon geen inkomsten van invoerbelastingen zou mislopen.