Een '''tweekamerstelsel''' (ook wel '''tweekamersysteem''' of '''bicamerisme''') is een systeem waarbij de [[wetgevende macht]] bestaat uit twee kamers of huizen. De eerste kamer of het [[hogerhuis (politiek)|hogerhuis]] wordt ook wel de [[senaat (volksvertegenwoordiging)|senaat]] genoemd.
De ideeën waarop het tweekamerstelsel is gebaseerd komen van theorieën die in het oude [[Oude Griekenland|oude Griekenland]] en [[Romeinse Rijk|Rome]] zijn ontwikkeld. De eerste tweekamerstelsels dateren uit het [[Europa (continent)|Europa]] van de [[middeleeuwen]], waar ze werden geassocieerd met de gescheiden vertegenwoordiging van de verschillende gebieden van de staat of staten.
Het tweekamerstelsel is in de meeste gevallen bedoeld om bevolkingsgroepen apart te vertegenwoordigen. De adel werd vertegenwoordigd in dehet hogerhuis (eerste kamers en hogerhuizenkamer), terwijl het volk vertegenwoordigd werd in dehet Lagerhuizen[[lagerhuis en de(politiek)|lagerhuis]] (tweede kamerskamer). Tegenwoordig is het in [[bondsstaat|bondsstaten]] vaak gebruikelijk dat het hogerhuis de [[Unieunie (staatkundig)|unie]] vertegenwoordigt, waarbij elke staat een even grote vertegenwoordiging heeft, terwijl het lagerhuis de bevolking vertegenwoordigt. Dit systeem werd om deze reden voor het eerst ingevoerd in de [[Verenigde Staten]] en was een concessie aan de kleinere staten die bang waren ondergesneeuwd te worden wanneer er alleen een lagerhuis zou zijn.
Historisch kwam het hierer vaak op neer dat de tweede kamers [[Progressivisme|progressiever]] waren, terwijltegenover de conservatieve eerste kamers eerder conservatiever waren. Dit wordt soms gezien als de motor van de ontwikkeling en de rem op de motor, tegen al te snelle veranderingen. Symbolisch: de jeugd van het volk vs.tegenover de rijpere leeftijd. In sommige landen werd dan ook een hogere leeftijd ingesteld om te kunnen zetelen in de eerste kamer dan in de tweede kamer.
Tegenwoordig hebben de meeste eerste kamers en hogerhuizen een controlerende functie over het werk van de tweede kamers en lagerhuizen. In de meeste gevallen is de eerste kamer, of het hogerhuis (de senaat) dan ook de helft met de minste macht; de [[Amerikaanse Senaat|Senaat]] in de [[Verenigde Staten]] vormt hierop een uitzondering.
