'''Strategos''' (Grieks: {{Polytonic|στρατηγός}}) was in het oude [[Griekenland]] de algemene benaming voor een legeraanvoerder.
Met name te [[Oude Athene|Athene]], sinds de ingrijpende [[hervormingen van Kleisthenes]], werden jaarlijks tien strategen verkozen (ééneen uit iedere ''[[phyle]]'') om het bevel over de Atheense strijdkrachten te voeren, meer bepaald over de [[hopliet]]en van de eigen ''phyle''. Zij stonden aanvankelijk onder het oppercommando van de [[archont (ambt)|archon polemarchos]]. Vanaf [[487 v.Chr.]] werd de archonten echter door loting aangeduid en omdat voor het opperbevel over een leger toch enige technische kennis vereist is, verloor hij deze functie. Van toen af vormden de tien ''strategoi'' collegiaal de legerleiding, en hadden zij om beurten één dag het oppercommando. Maar omdat deze overdemocratisering in tijden van oorlog de efficiëntie van de bevelvoering niet ten goede kwam, kreeg later ééneen van hen in de volksvergadering het oppercommando over de overigen, voor de duur van een expeditie. [[Pericles]] had deze functie bij het uitbreken van de [[Peloponnesische Oorlog]].
Vanwege zijn militaire ervaring kon een ''strategos'' herhaaldelijk herverkozen worden, maar bij laakbaar gedrag kon hij evengoed onmiddellijk voor de rechtbank gedaagd en gestraft worden. Omdat de strategen, onder rechtstreekse controle van de volksvergadering, de binnen- en buitenlandse politiek leidden, waren zij in de praktijk de belangrijkste magistraten in Athene.
