Kernongeval: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→‎Aansprakelijkheid: uitbreiding en herwerkt
→‎Verdragen: + B en NL hebben geratificeerd + link Engelse wp
Regel 17:
De aansprakelijkheid voor ongevallen van uitbaters van kerncentrales is geregeld door verschillende verdragen.
===Verdragen===
De '''Conventie van Parijs''' (''Paris Convention on Nuclear Third Party Liability'')<ref name="paris">{{Citeer web |url=http://www.oecd-nea.org/law/paris-convention.html |titel=Paris Convention on Nuclear Third Party Liability |auteur= |uitgever=[[Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling|NEA/OESO]] |datum=7 november 2014 |bezochtdatum=6 september 2016 }}</ref><ref>[https://en.wikipedia.org/wiki/Paris_Convention_on_Third_Party_Liability_in_the_Field_of_Nuclear_Energy Paris Convention (Engelse wikipedia)] </ref> werd in 1960 in het kader van de [[Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling]] (OESO) ondertekend door 16 partijen (15 Europese landen plus Turkije). Zij trad in werking op 1 april 1968, en werd in 1964 en 1982 aangevuld met protocollen. In 1963 kwam de ''Brussels Supplementary Convention''<ref>{{Citeer web |url=https://www.oecd-nea.org/law/brussels-supplementary-convention.html |titel= Brussels Supplementary Convention|auteur= |uitgever=[[Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling|NEA/OESO]] |datum= 31 januari 1963|bezochtdatum= 8 september 2016}}</ref> tot stand. Onder deze Conventie zijn uitbaters verplicht zich te verzekeren tegen kernongevallen. Hun aansprakelijkheid is strikt en absoluut, maar beperkt.
 
Zowel België als Nederland hebben de Conventie van Parijs [[Ratificatie|geratificeerd]].<ref>{{Citeer web |url=http://www.oecd-nea.org/law/paris-convention-ratification.html |titel= Paris Convention on Nuclear Third Party Liability Latest status of ratifications or accessions |auteur= |uitgever=[[Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling|NEA/OESO]] |datum=30 juli 2015 |bezochtdatum=10 september 2016 }}</ref>
Onder deze Conventie zijn uitbaters verplicht zich te verzekeren tegen kernongevallen. Hun aansprakelijkheid is strikt en absoluut, maar beperkt.
 
De '''Conventie van Wenen''' (''Vienna Convention on Civil Liability for Nuclear Damage'') werd in [[Wenen]] ondertekend op 21 mei 1963 en trad in werking op 12 november 1977. De Conventie werd in 1997 aangevuld met een bijkomend protocol en een supplementaire schaderegeling (CSC), ondertekend door meer dan 80 staten.<ref name="vienna">{{Citeer web |url=https://www.iaea.org/publications/documents/conventions/vienna-convention-on-civil-liability-for-nuclear-damage |titel= Vienna Convention on Civil Liability for Nuclear Damage|auteur= |uitgever= [[Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling|NEA/OESO]]|datum= 1963 |bezochtdatum=8 september 2016 }}</ref>
 
===Principes===