Acrostichon: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
die specifieke staat echter niet op Wikipedia. Zonder tekst erachter, zin niet op een ':' laten eindigen. |
zó bedoelde ik het |
||
Regel 1:
Een '''acrostichon''' (ook: ''naamdicht'' of ''lettervers'') is een [[gedicht]] waarvan bepaalde, meestal de eerste, letters van iedere regel of [[strofe]], achter elkaar gelezen zelf ook een [[woord]] of [[Zin (taalkunde)|zin]] vormen. Betreft het niet de eerste, maar de middelste letters, spreekt men ook wel van een ''[[mesostichon]]''. Het woord ''acrostichon'' is een samenvoeging van de Griekse woorden ''akros'' (uítstekend) en ''stichos'' (rij, vers).
Een bekend voorbeeld is de tekst van het [[Nederland]]se [[Volkslied (nationaal symbool)|volkslied]], het [[Wilhelmus]], waarvan de eerste letters van de [[couplet]]ten in de originele spelling samen de naam '[[Willem van Oranje|Willem van Nassov]]' vormen.<ref>Tegenwoordig is dat 'Willem van Nassau'. In de tijd dat het Wilhelmus geschreven werd, was ''Willem van Nassou'' niet ongebruikelijk
Sommige liederen in het [[Oude Testament]] zijn acrostichons. De beginletters vormen dan echter geen woord of naam maar de opeenvolgende letters van het Hebreeuwse alfabet. Dit was wellicht als geheugensteun bedoeld. Een dergelijke vorm wordt ook wel [[abecedarium]] genoemd.
Regel 13:
In de beeldende kunst treft men ze aan als zinspreuk, waarvan de beginletters van de woorden, tevens zijn die van de voor- of familienaam (bijvoorbeeld; ''arbeid adelt, rust roest = Arnold Adolf en Reinier Rutgers''). Het gegeven komt veel voor op [[ex libris]]sen, [[boekmerk]]en, enz.
:"''''B'''ij Gode, ik dar 't u wel raden!'
:'''I'''sengrijn sprak tot den bere:
| |||