Glas-appliqué: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
wat opvalt: appliqué wordt beschreven als een "dingetje", terwijl "glas-appliqué" geen glasdingetje is, maar een heuse glaskunsttechniek |
→Techniek: de namen van de kunstenaars stonden op een ongelukkige plek, in één adem met de (beweerde) verdringing, Apart kopje daarom gemaakt. Willem v Oyen en Karel Appel toegevoegd. |
||
Regel 9:
Vanaf de jaren 1980 begonnen [[kunstenaar]]s de glas-appliqué-methode ook te gebruiken voor het realiseren van zelfstandige glasbeelden. Ook hierbij wordt een plexiglas-kern gebruikt, waarop aan één of aan twee zijden daarvan de gekleurde, uitgesneden, platte glasvormen worden vastgelijmd. Wanneer beide zijden van de kern worden gebruikt ontstaat er de mogelijkheid om kleuren te mengen door aan iedere kant een verschillende kleur te gebruiken. Het licht valt door het gehele glazen beeld en zal zo beide kleurlagen met elkaar mengen. Om de gelijmde lagen een driedimensionale suggestie te geven worden er blanke brokken glas her en der op het gekleurde glas gelijmd. Deze zijn tevoren versmolten in een glas-oven om scherpe randen en hoeken te verzachten.
Vanaf de jaren 1990 wordt glas-appliqué steeds meer verdrongen door [[glasfusing]] en [[zandstralen]]{{Bron?}}, of wordt het in combinatie met deze technieken toegepast.
== Kunstenaars == Kunstenaars die zelfstandig veel glas-appliqué werken hebben uitgevoerd zijn onder meer [[Louis la Rooy]], [[Bert Grotjohann]], [[Jan Dijker]] {{DEFAULTSORT:Glas-Applique}}
| |||