Atoommodel van Bohr: verschil tussen versies

In 1913 publiceerde Niels Bohr in het [[Philosophical Magazine]] in juli, september en november drie artikelen met de gemeenschappelijke titel "On the Constitution of Atoms and Molecules’’. Het eerste artikel<ref>http://web.ihep.su/dbserv/compas/src/bohr13/eng.pdf</ref> ging over het [[waterstof (element)|waterstofatoom]], het tweede<ref>http://web.ihep.su/dbserv/compas/src/bohr13b/eng.pdf</ref> over willekeurige [[atoom|atomen]], en het derde over de structuur van [[molecuul|moleculen]]. Hij baseerde zijn werk op ideeën van [[Max Planck]] uit 1900 over kwantisering om een oplossing te vinden voor de stabiliteit van atomen. Zijn theorie gaf een redelijk adequate beschrijving van de eenvoudigse configuraties, zoals het waterstofatoom en het [[helium]]ion, maar schoot te korttekort voor complexere structuren, zelfs al voor het waterstofmolecuul en het heliumatoom. De tekortkomingen van het model van Bohr zouden later door de [[kwantummechanica]] worden opgeheven.

#''Among the conceivably possible states of motion in an atomic system there exist a number of so-called stationary states which, in spite of the fact that the motion of the particles in these states obeys the laws of classical mechanics to a considerable extent, possess a peculiar, mechanically unexplainable stability, of such a sort that every permanent change in the motion of the system must consist in a complete transition from one stationary state to another.''<br />

(Onder de denkbaar mogelijke toestanden van beweging in een atomair systeem is er een aantal zogeheten [[Stationair|stationairestationair]]e toestanden die, ondanks het feit dat de beweging van de deeltjes in deze gebieden in hoge mate gehoorzaamt aan de wetten van de [[klassieke mechanica]], een bijzondere, mechanisch onverklaarbare stabiliteit bezitten, zodanig dat elke blijvende verandering in de beweging van het systeem moet bestaan uit een volledige overgang van de ene stationaire toestand in de andere.)

# ''While in contradiction to the classical electromagnetic theory no radiation takes place from the atom in the stationary states themselves, a process of transition between two stationary states can be accompanied by the emission of electromagnetic radiation, which will have the same properties as that which would be sent out according to the classical theory from an electrified particle executing an harmonic vibration with constant frequency. This frequency ν has, however, no simple relation to the motion of the particles of the atom, but is given by the relation hν&nbsp;=&nbsp;E'&nbsp;-&nbsp;E", where h is Planck’s constant, and E' and E" are the values of the energy of the atom in the two stationary states that form the initial and final state of the radiation process. Conversely, irradiation of the atom with electromagnetic waves of this frequency can lead to an absorption process,whereby the atom is transformed back from the latter stationary state to the former.''<br />

(Terwijl in tegenstelling tot de klassieke [[Elektromagnetisme|elektromagnetische]] theorie geen [[straling]] plaatsvindt van het atoom in de stationaire toestanden zelf, kan een proces van overgang tussen twee stationaire toestanden gepaard gaan met het uitzenden van [[elektromagnetische straling]], die dezelfde eigenschappen zal hebben als die die zou worden uitgezonden volgens de klassieke theorie van een elektrisch geladen deeltje dat een [[Harmonische oscillator|harmonische trilling]] uitvoert met constante [[frequentie]]. Deze frequentie ''ν'' heeft echter geen eenvoudig verband met de beweging van de deeltjes van het atoom, maar wordt gegeven door de relatie h''ν''&nbsp;=&nbsp;''E'''&nbsp;-&nbsp;''E"'', waarin h de [[constante van Planck]] is, en <i>''E'</i>'' en ''E"'' de waarden zijn van de [[energie]] van het atoom in de beide stationaire toestanden die de begin- en eindtoestand vomen van het stralingsproces. Omgekeerd kan bestraling van het atoom met elektromagnetische golven van deze frequentie leiden tot een [[Absorptielijn|absorptie]]proces, waarbij het atoom teruggetransformeerd wordt uit de laatstgenoemde stationaire toestand naar de eerste.)