Hertogdom Lotharingen: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
opmaak refs |
||
Regel 48:
De Oost-Frankische koning Arnulf gaf Lotharingen in 895 als koninkrijk aan zijn buitenechtelijke zoon ''[[Zwentibold]] (895-900)'' ondanks de geboorte in 893 van een wettige opvolger, zijn halfbroer de [[Lodewijk IV het Kind]]. Zwentibold kende verschillende conflicten met de Lotharingse adelen. Hij confisqueerde de graafschappen van de broers [[Matfried IV van Metz]] en [[Gerard van de Metzgau]] (van het geslacht der Matfriedingers) in 896 en ontsloeg in 898 graaf [[Reinier I van Henegouwen]] ([[Huis der Reiniers]]) als raadgever. Reinier was de zoon van de geschaakte Ermengarde (ca. 828-849), dochter van keizer Lotharius I en [[Giselbert I]] van Maasgouw. Na de dood van zijn vader in 899 en het aanstellen van de zeer jonge koning Lodewijk, verloor Zwentibold invloed en sneuvelde in 900 in de strijd tegen Matfried en Gerard. Gerard trouwde met de weduwe van Zwentibold, [[Oda van Saksen]], in een poging de macht te verwerven als hertog. Hun kleinzoon [[Godfried van Neder-Lotharingen]] werd later de eerste hertog van Neder-Lotharingen.
Lodewijk benoemde de ''[[Gebhard (hertog van Lotharingen)|Gebhard van Lotharingen]]'' uit [[Konradijnen|het huis Konradijnen]] tot hertog van Lotharingen ''(903-910)''.<ref>[http://www.graafschap-middeleeuwen.nl/joomla/index.php/adel/hertogdom/167-opkomst-en-ondergang-van-hertogdom-lotharingen-1.html#Matfriedingersn
Toen [[Giselbert II]] van Maasgouw, zoon van Reinier, niet werd aangewezen tot hertog, liep hij over naar de nieuwe keizer [[Hendrik de Vogelaar]] (919–936). Maar na een vredeverdrag tussen Hendrik en Karel zocht zijn heil bij robertijn [[Robert van Bourgondië]] en steunde zijn staatsgreep tegen Karel. Robert stierf bij de [[Slag bij Soissons (923)]] en werd opgevolgd door zijn schoonzoon [[Rudolf van Frankrijk]].<ref>[http://www.graafschap-middeleeuwen.nl/joomla/index.php/adel/hertogdom/168-opkomst-en-ondergang-van-hertogdom-lotharingen-2.html
Het West-Karolingische rijk werd ernstig verzwakt door de veel aanvallen de [[Vikingen]] tijdens de koningschap van Karel de Kale tot aan Rudolf van Frankrijk. Zijn voorganger Karel de Eenvoudige sloot een akkoord met Vikingkoning [[Rollo]] en schonk hem [[Hertogdom Normandië]] in 911.
Regel 61:
Otto verzoende zich met zijn broer Hendrik, installeert hem als hertog ''(939-940)'', maar Hendrik wordt verdreven. ''[[Otto van Verdun]] (940-944)'' voogd over Hendrik, de zoon van Giselbert II van de Maasgouw, volgde hem op.
Na de dood van Hendrik en Otto wordt hoveling ''[[Koenraad de Rode]] (944-953)'' aangesteld tot hertog. Koenraad trouwde in 947 met Otto's dochter, [[Liutgard van Saksen (931-953)|Liutgard van Saksen]]. Na een opstand tegen Otto, verzoende hij zich, maar verloor zijn titel.<ref>[http://www.graafschap-middeleeuwen.nl/joomla/index.php/adel/hertogdom/169-opkomst-en-ondergang-van-hertogdom-lotharingen-3.html
In 953 benoemt Otto I zijn broer ''[[Bruno de Grote]] (953-959)'', de [[aartsbisschop]] van [[Aartsbisdom Keulen|Keulen]], tot hertog. Hij was de laatste hertog van het ongedeelde Lotharingen want nog tijdens zijn bewind stelde hij twee vice-hertogen aan voor Opper- en Neder-Lotharingen, waarmee hij de feitelijke splitsing inluidde. [[Godfried van Neder-Lotharingen]], zoon van paltsgraaf [[Godfried van Gulik]], werd de eerste hertog van Neder-Lotharingen.
| |||