Franse Tijd in België: verschil tussen versies

In 1792 verklaarde Frankrijk de oorlog aan Oostenrijkhet dekeizerrijk oorlogOostenrijk en begon de [[Eerste Coalitieoorlog]]. 40.000 man Franse troepen, waaronder 2500 [[vluchteling|vluchtelingen]] uit de [[Oostenrijkse Nederlanden]] en het [[prinsbisdom Luik]], waren in november [[1792]] ([[Slag bij Jemappes]]) een eerste maal waren binnengevallen en na vier maanden weer verdreven ([[Tweede slag bij Neerwinden]]). De Oostenrijkse [[keizer Frans II]] vierde zelfs nog een [[Blijde Inkomst]] in Brussel op 24 april 1794 (naar wat later zou blijken de laatste). Maar bij een tweede invasie behaalden de [[Franse Revolutie|Franse revolutionaire]] troepen in juni [[1794]] met de [[Slag bij Fleurus (1794)|Slag bij Fleurus]] een duurzame overwinning op de [[Habsburgse Monarchie|Oostenrijkers]]. Pichegru veroverde Vlaanderen en Brabant en Jourdan Luik en de linker Rijnoever. Het inlijven en plunderen van België door een antiklerikale republiek, vuurde het patriottisme, eerder in [[1790]] opgevlamd tijdens de korte periode van de [[Verenigde Nederlandse Staten]], opnieuw aan (zie ook: [[Beloken tijd]])

Brussel werd tijdens de Franse bezetting gedegradeerd tot de hoofdplaats van het [[Dijledepartement]] ''(Département de la Dyle)''. Tot deaan oprichtinghet instellen van het [[Frans Consulaat|Eerste Consulaat]] als hoogste gezag in 1799 betekende de bezetting voor de Zuidelijke Nederlanden een economische ramp: zo werd de [[haven van Antwerpen]] lamgelegd en steeg de belastingdruk aanzienlijk. In 1797 werd de [[Katholieke Universiteit Leuven|universiteit van Leuven]] gesloten, kerken geplunderd, kloosterordeskloosterorden ontbonden en geestelijken vervolgd.<ref name="belgium">{{en}} {{cite book |url=http://www.zum.de/whkmla/region/lowcountries/bel17951799.html |first=Alexander |last=Ganse |publisher=Korean Minjok Leadership Academy |title= Belgium under French Administration, 1795-1799 |accessdate=2008-04-03}}</ref> De Brusselse stadsbevolking liep van 74.000 in 1792 terug tot 66.000 in 1799. Zo'n 800.000 mensen zouden de gewesten ontvlucht zijn.<ref name="belgium"/> De draconische economische maatregelen, de [[dienstplicht]], de drastische inperking van de taalvrijheid en de openlijke jacht op de Kerk, zetten vooral bij de Vlaamse boeren (de [[Brigand (Boerenkrijg)|brigands]]) kwaad bloed en leidden tot een opstand tegen de Franse bezetter (de [[sansculotten]]), met als leuze ''[[Voor outer en heerd]]''. Deze [[Boerenkrijg]] bracht Brussel in 1798 in een staat van beleg.