Ambulancier: verschil tussen versies

Om ambulancier te worden dient men de basisopleiding tot hulpverlener-ambulancier (ook wel de opleiding 'Dringende Geneeskundige Hulpverlening' of 'DGH' genoemd) te volgen in een provinciale school voor ambulanciersopleiding. Elke [[Provincies van België|provincie]] en het [[Brussels Hoofdstedelijk Gewest]] heeft een ambulanciersschool die de basisopleiding minstens éénmaal per jaar moet aanbieden. De basisopleiding duurt tenminsteten minste 160 uur, waarvan een theoretisch en praktisch deel van tenminsteten minste 120 uur en een [[stage]] van tenminsteten minste 40 uur. Om deel te kunnen nemen aan het examen voor het theoretisch en praktisch deel moet men tenminsteten minste 80% van de lessen aanwezig zijn geweest. Een kandidaat mag enkel zijn stage beginnen als hij/zij tenminsteten minste 50% van de punten behaalde op zowel het theoretisch als het praktisch deel en tenminsteten minste 60% van de punten in totaal (het theoretisch deel telt voor 1/3 mee; het praktisch deel voor 2/3). Van de stage moet een kandidaat een stageboek bijhouden met het verslag van een aantal interventies. Indien een kandidaat ook voor de stage slaagt krijgt hij/zij een brevet dat 5 jaar geldig is.

Jaarlijks moet een ambulancier 24 uur permanente vorming volgen en vijfjaarlijks opnieuw een examen afleggen wil hij/zij het brevet behouden. Met het brevet kan bij de [[Federale Overheidsdienst Volksgezondheid, Veiligheid van de Voedselketen en Leefmilieu|Federale Overheidsdienst Volksgezondheid]] een aanvraag ingediend worden voor een 'badge 112'. Men moet in het bezit zijn van deze badge als men het beroep van ambulancier wil uitoefenen; ambulanciers dienen deze badge te dragen als zij in functie zijn. Er zijn twee types badge 112: blauwe en groene. De blauwe zijn voor de erkende hulpverlener-ambulanciers, terwijl de groene voor verpleegkundigen bedoeld zijn. [[Verpleegkundige|Verpleegkundigen]]n die op een ambulance willen werken dienen eveneens de opleiding te volgen en de badge 112 te behalen (zij mogen evenwel een significant deel van de basisopleiding overslaan vanwege hun verpleegkundige achtergrond). Een ambulancier heeft geen verpleegkundige of medische achtergrond.

De opleiding tot ambulancier in België is als het ware een zeer uitgebreide [[Eerste hulp bij ongevallen|EHBO-cursus]]. De ambulancier heeft geen bevoegdheid om medische handelingen (waaronder het plaatsen van een [[Intraveneuze canule|intraveneuze katheter]], het toedienen van [[Geneesmiddel|geneesmiddelengeneesmiddel]]en of het [[Intubatie|intuberen]] van patiënten) te stellen die een verpleegkundige (in beperkte mate) of arts wel hebben. Ambulanciers zijn wel getraind op het gebied van de [[Reanimatie|basisreanimatie]] met behulp van een [[Automatische externe defibrillator|AED]] en [[Beademing|beademingsballonbeademing]]sballon. Ze mogen [[Dizuurstof|zuurstof]] toedienen en moeten ook levensbedreigende aandoeningen kunnen inschatten en de eerste zorgen kunnen toedienen in afwachting van de [[Mobiele Urgentiegroep]] (MUG). De MUG heeft minstens een [[Spoedeisendehulpverpleegkundige|spoedverpleegkundige]] en een gespecialiseerde [[arts]] aan boord die gespecialiseerde dringende zorgen kunnen toedienen.