Eindvonnis: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Versie 46530247 van Kyumar (overleg) ongedaan gemaakt
Regel 1:
Het '''eindvonnis''' is de laatste beslissing van een [[rechter]] in een [[gerechtelijke procedure]].
 
In een procedure kan een rechter in diverse stadia een [[vonnis]] uitspreken. Zolang de procedure nog niet is beëindigd is dat een [[tussenvonnis]]. Aan het einde van de procedure zal de rechter het eindvonnis uitspreken. Soms bevat het eindvonnis een [[veroordeling]] tot een prestatie. Dit kan onder andere het betalen van een geldsom of het [[ontruimingWoningontruiming|ontruimen]] van een pand zijn, maar ook bijvoorbeeld een verbod om een bepaald product op de markt te brengen. Met het eindvonnis kan echter ook de vordering van de [[eiser]] worden afgewezen. In beide gevallen zal de rechter in het eindvonnis tevens die partij, die overwegend in het ongelijk is gesteld, veroordelen in de [[proceskosten]].
 
Met het uitspreken van het eindvonnis komt de procedure tot een einde. Wanneer een van de partijen, of beide partijen, het niet eens zijn met de uitspraak, kunnen zij in [[hoger beroep]] gaan. Dat kan in uitzonderingsgevallen ook van een tussenvonnis. Als het vonnis door een [[gerechtshof (Nederland)|gerechtshof]] wordt uitgesproken, heet het een [[arrest]]. In dat geval kan de in het ongelijk gestelde partij bij de [[Hoge Raad der Nederlanden|Hoge Raad]] beroep in [[cassatie (recht)|cassatie]] instellen.