Concrete poëzie: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
'''Concrete poëzie''' is een moderne [[poëzie]]vorm waarin gevoelens of gedachten niet op de gewone talige wijze worden uitgedrukt, maar door een bijzondere [[klank]]- of grafische vorm te creëren.
Bij een combinatie van poëzie en [[muziek]] spreekt men van auditieve of fonetische poëzie en bij een vermenging van [[tekst]] en [[grafiek (kunstvorm)|grafiek]] van visuele poëzie. Lettertype en lettergrootte, de schikking van de woorden op het blad worden drager van de boodschap. Concrete poëzie maakt alleen gebruik van taal- en typografische elementen, terwijl visuele of visieve poëzie (in het Italiaans poesia visiva genoemd) bestaat uit een [[collage]] van knipsels, foto's en teksttaalelementen.
 
Hoewel de oorsprong van concrete en visuele poëzie ver in de literatuurgeschiedenis teruggaat (bv. antieke en barokke figuurgedichten, de ''Calligrammes'' van Guillaume Apollinaire), kwam het genre internationaal tot bloei in de jaren 1950-1960 (concrete poëzie), met uitbreiding naar visuele elementen in de jaren 1970.