Muriel Hurtis-Houairi: verschil tussen versies

Muriel Hurtis, die reeds in 2000 op haar specialiteit Europees indoorkampioene was geworden, prolongeerde die titel twee jaar later op de EK indoor in [[Wenen]], zij het dat het ditmaal met 22,52 ruim een halve seconde sneller ging dan in 2000. In het buitenseizoen liep zij vervolgens ook op de Europese kampioenschappen in [[München]] naar het goud, tweemaal zelfs: op de 200 m werd ze eerst kampioene in 22,43 en op de 4 x 100 m estafette snelde ze vervolgens in 42,46 naar de zege samen met [[Delphine Combe]], Sylviane Félix en Odiah Sidibé.<br/>Haar beste prestatie leverde Hurtis in 2003 door in [[Birmingham (Engeland)|Birmingham]] [[Wereldkampioenschappen indoor atletiekindooratletiek 2003|wereldindoorkampioene]] te worden op de 200 m. Op de hierop volgende [[Wereldkampioenschappen atletiek 2003|WK]] in eigen land, te weten in [[Parijs]], boekte ze nieuwe successen. Op de 200 m veroverde zij in 22,59 de bronzen medaille, waarna op de 4 x 100 m estafette voor haar zelfs het goud was weggelegd. Samen met Patricia Girard, Christine Arron en Sylviane Félix liet ze een tijd noteren van 41,78, niet alleen een Frans record, maar hiermee was Frankrijk op dat moment ook het vierde snelste land ooit.

Op de [[Wereldkampioenschappen atletiek 2007|WK in Osaka]] in 2007 was Hurtis-Houairi weliswaar alweer een stuk sneller dan een jaar eerder, maar desondanks bleef ze nog steeds zo'n halve seconde verwijderd van haar beste 200 metertijd uit 1999 en daar kwam ze in Osaka niet ver mee. De kwartfinale was deze keer zelfs al haar eindstation.<br />Vermeldenswaard is nog haar overwinning op de 200 m tijdens de wereldatletiekfinale, in september 2007. Met 22,73 was ze [[Debbie Ferguson|Debbie Ferguson-McKenzie]] (zilver) en [[LaShauntea Moore]] (brons) de baas.

Een jaar later was er zelfs weer eremetaal voor haar weggelegd. Op de [[Europese kampioenschappen indoor atletiekindooratletiek 2011|EK indoor]] in eigen huis, [[Parijs]], liep zij op de 4 x 400 m estafette samen met [[Laetitia Denis]], [[Marie Gayot]] en [[Floria Guei]] in 3.32,16 naar het brons, weliswaar op grote afstand van het ongenaakbare [[Rusland|Russische]] team, maar vlak achter het [[Groot-Brittannië|Britse]] viertal, dat in 3.31,36 naar het zilver greep. Later dat jaar was bijna hetzelfde Franse viertal (alleen [[Phara Anacharsis]] verving Laetitia Denis) er ook bij op de [[Wereldkampioenschappen atletiek 2011|WK in Daegu]], maar daar kwamen ze niet verder dan de serie.

Hurtis-Houairi was intussen allang een vaste waarde geworden in de Franse nationale vier op de 4 x 400 m estafette en dus maakte zij zowel aan het begin van 2013 op de [[Europese kampioenschappen indoor atletiekindooratletiek 2013|EK indoor in Göteborg]] als later dat jaar op de [[Wereldkampioenschappen atletiek 2013|WK van 2013]] in [[Moskou]] opnieuw deel uit van dit team. Beide malen leverde dat een vierde plaats op. Van het team van Daegu en Londen was op de WK in Moskou Anacharsis vervangen door [[Lénora Guion-Firmin]]. Bijna slaagden de Françaises er in deze samenstelling in om opnieuw eremetaal te veroveren; het werd tenslotteten slotte een vierde plaats in hun beste seizoentijd van 3.24,21. Dat liepen de teams van Rusland, de Verenigde Staten en Groot-Brittannië echter ook en die verdeelden dus de medailles. Voor Hurtis-Hourairi was het de zesde maal in een tijdspanne van veertien jaar, dat zij op een WK voor senioren in het strijdperk was getreden.

*2004: 5e [[Wereldkampioenschappen indoor atletiekindooratletiek 2004|WK indoor]] - 7,17 s