|
'''Fedasil''' (''Federaal agentschap voor de opvang van asielzoekers'') is een [[België| Belgische]] federale instelling die verantwoordelijk is voor de opvang van [[asielzoekerAsielzoeker|asielzoekers]]s. enDaarnaast daarnaastis de organisatie ook verantwoordelijk voor de observatie en oriëntatie van niet-begeleide buitenlandse minderjarigen ([[NBBM]]’s). In Nederland bekend onder de afkorting [[Asielzoeker|AMA's]] (alleenstaande minderjarige asielzoekers). Er wordt gewerkt op basis van de ''Opvangwet''.<ref>Wet van 12 januari 2007 - Wet betreffende de opvang van asielzoekers en van bepaalde andere categorieën van vreemdelingen (B.S. 07/05/2007NBMV’s)</ref> Op 27 oktober 2011 werd door de [[Kamer van Volksvertegenwoordigers|Kamer]] een verstrenging van deze opvangwet goedgekeurd.<ref>[http://www.dekamer.be/FLWB/PDF/53/0813/53K0813015.pdf Wetsontwerp tot wijziging van de wetgeving met betrekking tot de opvang van asielzoekers]</ref>
Fedasil staat onder de [[voogdijministerVoogdijminister|voogdij]] van de '[[Staatssecretaris (België)|Staatssecretaris]] voor Asiel, Immigratie en Maatschappelijke Integratie, toegevoegd aan de Minister van Justitie': [[Theo Francken]]. BehalveOp voorbasis opvangvan (onderdakde verlenen)Opvangwet organiseertvan Fedasil12 ookjanuari (indien2007 nodig) sociale, psychische en medische begeleiding en verstrektvoorziet het, in samenwerking met gemeenten en [[Rode Kruis België|Rode Kruis]],agentschap materiële hulp.: Zoonderdak, tredeneten, medewerkerskledij, vanmedische, Fedasil soms op als contactpersoon tussen schoolsociale en asielzoekendepsychologische familiesbegeleiding, ofeen begeleidtdagelijkse henuitkering viaen eentoegang [[Huistot vanjuridische hetbijstand Nederlands]]en naarbepaalde eendiensten gepaste(tolken, opleidingopleidingen).
Voor wie tijdens of na een asielprocedure wil terugkeren naar het land van herkomst, voorziet Fedasil programma’s rond vrijwillige terugkeer.
Fedasil wordt momenteel geleid door [[Jean-Pierre Luxen]], directeur-generaal van het agentschap. ▼
▲Fedasil wordt momenteel geleid door [[ Jean-Pierre Luxen ]], directeur-generaal van het agentschap . In 2016 werd Fedasil uitgeroepen tot overheidsorganisatie van het jaar.
[[Bestand:PSa PhilippeCourard CentreAccueil Fedasil Rixensart 2011.02.07.jpg|thumb|Bezoek van [[Philippe Courard]] aan Fedasil-asielcentrum van [[Rixensart]]]]
== Missie en visie ==
Fedasil is verantwoordelijk voor de opvang van asielzoekers en andere doelgroepen en garandeert de kwaliteit en de conformiteit binnen de verschillende opvangstructuren. Naast opvang coördineert Fedasil ook de verschillende programma’s rond vrijwillige terugkeer.
Het uitdenken, de voorbereiding en de uitvoering van het opvangbeleid en de vrijwillige terugkeerprogramma's zijn de kerntaken van Fedasil. Daarnaast vangt de organisatie alleenstaande [[minderjarig]]en op, beschermt hen en werkt aan de opvang in de steden en gemeenten.
De organisatie omschrijft zijn visie als volgt: “Fedasil verzekert, ongeacht de uitvoeringsmodaliteiten, een gelijkwaardige dienstverlening en een geïntegreerd begeleidingstraject afgestemd op de specifieke kenmerken van de verschillende doelgroepen. De bescherming van de persoonlijke integriteit en het bieden van een realistisch toekomstbeeld zijn hierbij belangrijke aandachtspunten.
Het agentschap streeft naar de noodzakelijke flexibiliteit en daadkracht om onze verantwoordelijkheid ten volle te kunnen opnemen. Belangrijke succesfactoren hierbij zijn: betrokkenheid bij het voortraject en de nazorg, een verantwoordelijke organisatie die resultaatgerichtheid en efficiënt beheer op alle niveaus vooropstelt in combinatie met de nodige transparantie en een regelmatige opvolging.
Fedasil wil een belangrijke bijdrage leveren aan de definitie, de correcte beeldvorming, de maatschappelijke aanvaarding en de uitvoering van een rechtvaardig migratiebeleid. Hiertoe wil Fedasil de internationale engagementen van België naleven, zoals de conventies en verdragen inzake mensenrechten en de Europese richtlijnen inzake opvang en asiel.”
== Geschiedenis ==
Voor [[ 1986]] was er in België geen structurele opvang voor asielzoekers. De federale overheid stelde de [[Openbaar Centrum voor Maatschappelijk Welzijn|OCMW]]'sOCMW’s hiervoor verantwoordelijk en betaalde de hulpverlening. In [[1985]]1986 werdkende het aantal asielaanvragen te groot voor de OCMW's. De federale overheid besliste omBelgië een opvangcentrumforse voorgroei asielzoekersin ophet teaantal richten.asielaanvragen, Hetonder [[Kleinmeer Kasteeltje]],door eende voormalige militaire kazerneconflicten in [[Brussel (stad)|Brussel]]Oost-Europa, aangepastIrak vooren opvang van asielzoekersIran, opendeEthiopië open 13Eritrea, novemberdie 1986.grote Hetvluchtelingenstromen bood dan nog maar minimale opvangveroorzaakten. HetDe grootstefederale deeloverheid werdbesliste nogdaarom doorom decollectieve OCMW'sopvangplaatsen opgevangen.in Laterte werkte men een spreidingsplan uit waarin stond dat elk OCMW 1 asielzoeker op 1000 inwoners moest opvangenrichten. HierdoorAls waseerste het Klein Kasteeltje al vlug overbezet. Het [[Rode Kruis]] probeerde dan bij te springenopende in denovember opvang van asielzoekers. Eind 1992 kon1986 het Klein Kasteeltje, deeen instroomvoormalige vanmilitaire vluchtelingenkazerne nietin meer aanBrussel. Hierdoor besliste de federale overheid om meerdere centra over heel België te openen.
Eind 1992 kon het Klein Kasteeltje de instroom van vluchtelingen niet meer aan. In 1993 kwamen er in totaal bijna 27.000 asielzoekers aan in België. Hierdoor besliste de federale overheid om meerdere centra over heel België te openen. Door de jaren heen heeft Fedasil zijn opvangcapaciteit dan wel moeten afbouwen of vergroten, afhankelijk van het aantal asielzoekers op Belgisch grondgebied. In de jaren 1999 en 2000 kende België bijvoorbeeld een grote stijging in het aantal asielaanvragen. Het jaar 2000, waarin de eenmalige regularisatiecampagne plaatsvond, brak met 42.691 aanvragen alle records. Er werden nieuwe opvangcentra geopend, waaronder onder meer het centrum van Kapellen.
De voorbije jaren daalde het aantal asielaanvragen in België echter, om vanaf 2014 opnieuw te stijgen. Reden daarvoor lag vooral bij de conflicten in Afghanistan, Irak en de burgeroorlog in Syrië. In 2015 moest Fedasil op enkele maanden tijd het aantal opvangplaatsen verdubbelen. Dat gebeurde samen met een heel aantal partners: Rode Kruis, Croix Rouge, Caritas, Samu Social, Vluchtelingenwerk Vlaanderen, Ciré vzw en anderen.
Begin 2016 daalden het aantal aanvragen voor asiel weer, wat ertoe leidde dat een aantal tijdelijke centra weer de deuren sloten. Bovenop de structurele plaatsen zal Fedasil ca. 7.500 bufferplaatsen voorzien voor de opvang van asielzoekers.
== Schaal ==
Midden 2016 werken er meer dan 1.500 werknemers bij Fedasil, verdeeld over een twintigtal opvangcentra, de hoofdzetel, de dienst Dispatching en de regionale kantoren. Fedasil heeft twee opvangregio’s (Noord en Zuid) die de verschillende opvangstructuren en verschillende partners (lokale opvanginitiatieven, Rode Kruis, Vluchtelingenwerk Vlaanderen, privépartners enz.).
Eind december 2010 werkten er 1.168 personen (waarvan 1.014 voltijds). In de hoofdzetel - met inbegrip van dispatching, medische cel, vier regiokantoren en regionale ICT coördinatoren - werken er 177 voltijdse medewerkers. In de 18 opvangcentra en het transitcentrum in Sint-Pieters-Woluwe zijn er in totaal 837 voltijdse medewerkers tewerkgesteld. In 2010 bedroeg het totaalbudget voor uitgaven € 327.555.141,- waarvan € 52,9 miljoen voor het personeel. In 2010 werden maandelijks in België gemiddeld 1.662 asielaanvragen ingediend, hetgeen resulteerde in ruim 20.000 asieldossiers voor ongeveer 27.000 mensen, als echtgenoten en kinderen worden meegeteld.<ref>[http://www.fedasil.be/home/attachment/i/21076 Jaarverslag 2010]</ref>
== Opvang ==
Wie een asielaanvraag indient, wordt doorverwezen naar de dienst Dispatching van Fedasil. Die zal de asielzoeker een opvangplaats toewijzen: in de meeste gevallen een opvangcentrum van Fedasil of partnerorganisatie (Rode Kruis, Croix Rouge, enz.). Bij de toewijzing wordt rekening gehouden met het aantal beschikbare plaatsen en de specifieke situatie van de asielzoeker (gezinssamenstelling, kennis van de landstalen, leeftijd van de kinderen, gezondheidstoestand).
Asielzoekers die geen plaats kunnen krijgen in de opvangcentra worden sinds mei 2009 ondergebracht in goedkope hotels in en rond Brussel. Nooit meer dan pakweg 1200 personen. Naast asielzoekers, bieden deze hotels ook onderdak aan enkele ‘illegale gezinnen’ en sinds maart 2010 ook aan niet-begeleide minderjarigen, die op een plaats in het reguliere netwerk moeten wachten.
Bijzondere aandacht gaat naar de kwetsbare doelgroepen, zoals niet-begeleide minderjarige vreemdelingen, alleenstaande ouders, personen met een handicap, ouderen, zwangere vrouwen, slachtoffers van mensenhandel, foltering of andere vormen van geweld. Deze asielzoekers worden wanneer mogelijk doorverwezen naar een opvangcentrum of instelling waar begeleiding op maat is voorzien.
Ondanks het feit dat Fedasil er in veruit de meeste gevallen in slaagt opvang te regelen, stapten van april 2009 en tot eind 2010 ongeveer 80 mensen die geen opvangplaats toegewezen kregen naar de rechtbank. Het gaat daarbij voornamelijk om asielzoekers, maar ook om enkele ‘illegale gezinnen’ die op basis van het Koninklijk Besluit van 24/06/2004<ref>Koninklijk Besluit van 24 juni 2004 - Koninklijk besluit tot bepaling van de voorwaarden en de modaliteiten voor het verlenen van materiële hulp aan een minderjarige vreemdeling die met zijn ouders illegaal in het Rijk verblijft (B.S. 01/07/2004)</ref> recht hebben op opvang. Daarbij werden [[dwangsom]]men toegewezen die varieerden van € 125 tot € 500 per persoon per dag. Het kostte Fedasil in totaal € 341.500 aan dwangsommen.
In het opvangcentrum wonen heel wat nationaliteiten, leeftijden en religies samen. Alle opvangplaatsen zijn neutraal, wat betekent dat ieders levensbeschouwelijke en religieuze overtuigingen gerespecteerd worden. Voor gezinnen zijn er specifieke verblijfsplaatsen voorzien. Asielzoekers hebben recht op sociale begeleiding. Bij aankomst wordt een sociaal werker aangeduid die de mensen bijstaat tijdens hun verblijf in het centrum en tijdens de asielprocedure. In het opvangcentrum kunnen asielzoekers ook beroep doen op tolken, psychologische en medische begeleiding.
Eind 2010 verbleven er in totaal 20.824 mensen in het opvangnetwerk, waarvan één derde minderjarig.
== Europa ==
Het agentschap is in België de verantwoordelijke overheid voor het [[Europees Vluchtelingenfonds]] (EVF). Fedasil is de Belgische collegategenhanger van het Nederlandse [[Centraal Orgaan opvang asielzoekers]] en [[VluchtelingenWerk Nederland]]. OokHet metmaakt andereook overheidsorganisatiesdeel enuit [[Niet-gouvernementelevan organisatie|ngo’s]]het die asielopvang in Europa organiseren wordt intensief samengewerkt. Daartoe isENARO, het ''European Network of Asylum Reception Organisations'' opgericht, kortweg ''ENARO''. InBinnen dit netwerk wisselen de 1719 Enaro-lidstaten regelmatig informatie en personeelknow how uit.
<!-- ALFABETISCH GRAAG-->
==Federale Centra Fedasil België==
* [[Brussel (stad)|Brussel]], [[Klein Kasteeltje]]
* [[Charleroi]]
* [[Dendermonde]]
* [[Elsenborn]]
* [[Florennes]]
* [[GeldenakenJodoigne]]
* [[Kapellen]]
* [[Koksijde]]
* [[LombardsijdeLubbeek]]
* [[Morlanwelz]]
| Kolom2=
* [[Neder-over-Heembeek]]
* [[Overijse]]
* [[Poelkapelle]]
* [[Pondrôme]]
* [[Steenokkerzeel]]
* [[Sugny (België)|Sugny]]
* [[VirtonZaventem]]
}}
==Zie ook==
* [[Stoumont]] (Definitieve sluiting wegens besparingen en het dalend aantal asielaanvragen: september 2013)
== Externe links ==
| 