Bloedbad van Babi Jar: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
Wikipedia:Wikiproject/SpellingCheck. Help mee!, replaced: daar boven op → daarbovenop, naar toe → naartoe met AWB |
||
Regel 5:
Voor de invasie van de nazi's woonden er ongeveer 175.000 Joden in Kiev. Het negenentwintigste korps en het zesde [[Nazi-Duitsland|Duitse]] leger namen deze stad in op [[19 september]] [[1941]]. Ongeveer 100.000 [[Joden]] waren toen al de stad ontvlucht. Vlak na de Duitse inname werd door de [[NKVD]] (de geheime dienst van de [[Sovjet-Unie]]) een aanzienlijk aantal gebouwen in het centrum van Kiev opgeblazen. De gebouwen waren veelal in gebruik genomen door de Duitse legerleiding, waardoor de meeste slachtoffers van Duitse afkomst waren. Ter vergelding besloten de Duitsers op [[26 september]] [[1941]] dat alle Joden van Kiev ter dood zouden worden gebracht. Twee dagen later werden de Joden gesommeerd zich de volgende morgen om acht uur in de stad te verzamelen, onder het voorwendsel dat ze zouden worden geherhuisvest.
Op [[29 september|29]] en [[30 september]] [[1941]] werden bijna 34.000 Joden van het [[getto]] naar het ravijn "Babi Jar" (= ravijn van oude vrouwen) gedreven. Het lag destijds net buiten de stad, naast de Joodse begraafplaats. Van hun bezittingen hadden de Joden alles achter moeten laten wat ze niet konden dragen. Ze werden in twee door prikkeldraad afgezette terreinen gedreven, bewaakt door leden van het [[Sonderkommando (veldfunctie)|Sonderkommando]] uit [[Einsatzgruppe]] C, de [[Waffen-SS]] en Oekraïense [[collaborateur]]s. Daar werden zij hardhandig gedwongen zich te ontkleden (later hoefde dit niet meer) en af te dalen in het ravijn. De eerste groepen werden gedwongen op de bodem te liggen, met het gezicht naar beneden, waar ze door Duitsers met [[machinegeweer|machinegeweren]] werden vermoord. De [[Kadaver|lijken]] werden bedekt met dunne lagen aarde, waarna de volgende groepen werden gedwongen
== Overlevenden ==
Regel 13:
== Nasleep ==
In de maanden na deze eerste twee dagen werd het grootste deel van de rest van de Joden in Kiev uitgeroeid. Sommige inwoners van Kiev hielpen Joden zich te verschuilen, maar velen maakten zich schuldig aan verraad. Nadat de meeste Joden gedood waren, werd Babi Jar omgevormd tot een [[concentratiekamp|kamp]] waar duizenden slachtoffers, voor het merendeel [[zigeuner]]s en sovjet-oorlogsgevangenen, uit andere delen van [[Oekraïne]]
Halverwege [[1943]] trokken de Duitsers zich terug toen het [[Rode Leger (Sovjet-Unie)|Rode Leger]] westwaarts trok. De nazi's trachtten het bewijs van hun slachting te vernietigen om hun schuld te verbergen. Vanwege de gruwelijkheid van dit werk, lieten zij dit aan gevangenen over. Zij moesten de lijken uit de verscheidene [[massagraf|massagraven]] blootleggen. Daartoe moest eerst de bovenste laag aarde worden weggegraven. Daarna werden de verstrengelde en vergane lijken uit elkaar gehaald. Om dit werk te vergemakkelijken (en versnellen) hadden de nazi's speciale tangen gemaakt, die onder de kin van de lijken moesten worden geslagen. Zo konden ze meestal worden verwijderd, soms moesten er ook nog bijlen en zelfs [[dynamiet]] aan te pas komen. De stank was verschrikkelijk. Nadat de lijken uit de massagraven waren gehaald, werden kostbaarheden verzameld (voornamelijk gouden tanden en kiezen en sieraden). Vervolgens werden de lijken gecremeerd en vermaalde men de overgebleven beenderen. Ondanks verwoede pogingen alle sporen te wissen, slaagden de nazi's hier niet in omdat enkele gevangenen wisten te ontsnappen. Er waren ook een paar overlevenden en ooggetuigen, die precies wisten wat zich had afgespeeld. Het Sovjetleger bevrijdde [[Kiev]] op 6 november 1943.
|