Doksaal van de Sint-Servaasbasiliek: verschil tussen versies

Tot nu toe heeft geen enkele auteur het gewaagd op grond van de gevonden brokstukken en de schaarse geschreven bronnen een reconstructie van het Maastrichtse doksaal te maken. Een doksaal bestaat over het algemeen uit een tribune, gedragen door een open [[Arcade (architectuur)|arcade]] of een muur. In het laatste geval zijn er één of meerdere openingen om vanuit het schip op het priesterkoor te komen. Tot nu toe heeft geen enkele auteur het gewaagd op grond van de gevonden brokstukken en de schaarse geschreven bronnen een reconstructie van het Maastrichtse doksaal te maken. Wel ontdekte deDe Duitse kunsthistorica Renate Kroos ontdekte in een document uit 1613 dat het doksaal aan de kant van het priesterkoor voorzien was van bisschoppenbeeldenbisschopsbeelden, wellicht de bekende reeks van [[Lijst van bisschoppen van Maastricht|eenentwintig heilige bisschoppen van Maastricht]]. In dat geval stonden waarschijnlijk aan weerszijde van het Sint-Servaasbeeld tien bisschoppen opgesteld. In het doksaal bevonden zich minimaal twee doorgangen naar het koor. Mogelijk stond er op het doksaal een kruis. In 1539 wordt een [[kerkorgel]] "voor het koor" genoemd. In 1644 beklaagde men zich over de smalle, ongemakkelijke trappen, waardoor de koorkleding stuk ging.<ref>Kroos (1985), p. 325.</ref>