Baan (zenuwstelsel): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Voorzien van een bron |
||
Regel 1:
Met de '''baan''' of het '''signaalpad''' (ook wel aangeduid met de Engelse term ''pathway''<ref>[http://natuurwetenschappen-diligentia.nl/wp-content/uploads/2015/04/Diligentia_jaarboek_88.pdf ''NATUURKUNDIGE VOORDRACHTEN 2009-2010''], natuurwetenschappen-diligentia.nl</ref>) wordt in de [[neurologie]] de verbinding tussen twee willekeurige delen van het [[zenuwstelsel]] bedoeld. Deze verbinding bestaat over het algemeen concreet uit bundels [[zenuwcel]]len die door [[myeline]] worden omgeven. Als geheel staat deze verbinding bekend als de [[witte stof]].
De eerste neurale banen werden ontdekt in de [[Renaissance]], toen men begon met het onderzoeken van de hersenen van overleden personen. Voorbeelden hiervan zijn het [[corpus callosum]], de [[tractus corticospinalis]] en de [[pedunculus cerebri]]. Toen de [[neuroanatomie]] later vooruitgang boekte ging men het begin- en eindpunt van neurale banen in de namen verwerken, zoals bij de fibrae nigrostriatales die vanuit de [[substantia nigra]] naar het [[(neo)striatum]] loopt. Nog een belangrijke baan is de [[fasciculus arcuatus]].
Regel 6:
Banen van zenuwcellen bestaan over het algemeen uit [[axon]]en. Indien deze axonen door myeline worden omhuld ziet de baan er wit uit, omdat myeline voornamelijk uit [[lipide]]n bestaat. Bij afwezigheid van deze stof ziet de pathway er beige- of grijsachtig uit. Sommige axonen het menselijk lichaam zijn een meter lang of nog langer, bijvoorbeeld die van de [[motorische zenuwcel]]len. De allerlangste axon loopt vanuit de grote teen naar de [[medulla oblongata]] en is soms meer dan twee meter lang.
{{Appendix|2=
{{References}}
}}
[[Categorie:Zenuwstelsel]]
| |||