Honte: verschil tussen versies

De '''Honte''' (ook wel '''Heidezee''' genoemd) was de naam van een deel van het [[Schelde (rivier)|Schelde]]-[[estuarium]], specifiek het deel van de [[Westerschelde]] ten oosten van [[Terneuzen (stad)|Terneuzen]], vóór het de belangrijkste afvoertak van de Schelde werd. De Honte is rond het begin van de jaartelling ontstaan. In de vijftiende eeuw brak de Hontezeearm die later de Westerschelde zou worden vanuit de [[Wielingen]] in het westen door naar het westenoosten tot aan de Honte en werd de naam 'Honte' gebruikt voor de gehele [[Westerschelde]]zeearm. Vanaf de zeventiende eeuw gebeurde de afvoer van de Schelde voornamelijk via de Honte en ging men de naam [[Westerschelde]] gebruiken.

De [[Sint-Maartensvloed (1375)]] geeft de start voor de grootschalige verbreding van de monding. De [[Braakman]] ontstaat; de stad [[IJzendijke]] overstroomt en [[Biervliet]] wordt voor eeuwen een eiland. Ten noorden van de Braakman, ten westen van Terneuzen, ontstaat een binnenwater met woelig water, de [[Dollaert]]. Beperkte scheepvaart tussen de Dollaert en de Honte is mogelijk maar de internationale scheepvaart naar Antwerpen dient nog gebruik te maken van de Oosterschelde. Tijdens de [[Sint-Elisabethsvloed (1404)]] verdwijnt het eiland [[Wulpen (eiland)|Wulpen]] waardoor er meer water in het westelijke deel van de latere WesterscheldeDollaert kan opgestuwd worden. Dit geeft de aanzet voor de verbreding en de verdieping van de verbinding tussen de Dollaert en de Honte. In 1433 wordt er tol geheven op de Honte ter hoogte van [[Rilland]]<ref name="delevendedelta.nl"/> en gebeurt de internationale handel voornamelijk over de Honte of de ''nieuwe Schelde''. Uit een schriftelijke bron uit [[1318]] blijkt dat wat nu Oosterschelde heet toen de ''oude Schelde'' werd genoemd. De stroomrichting van de Honte wordt omgekeerd maar het blijft aanvankelijk wel een zoetwater getijrivier. Tegen 1600 is deze stroomomkering definitief en spreekt men van de Westerschelde, wat vastgelegd wordt in het [[Verdrag van Munster]] in 1648. De naam Honte wordt gebruikt als synoniem voor de Westerschelde en dus de gehele zeearm. Door het stijgende zeeniveau wordt ook de invloed van de Braakman steeds groter en groter en reikt op het einde van de achttiende eeuw, zoals zichtbaar op de [[Ferrariskaarten]] tot in [[Axel (plaats)|Axel]]. In de zestiende eeuw verdween het oorspronkelijke [[Biervliet]] in de golven van de Braakman.